Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Van Sinte Anthonivs abt. den XVII. Ianuarij.

Op de wijse: Seght my wel schoone Nymfelijn.

Kluysenaer die noch A.B.C.
Noch boeck, noch schrift kond le-

[p. 362]

 

 

sen,

 

Wat heeft u tot sullicken stee,

 

Van wijsheydt opgeresen?

 

Wat heeft, etc.

 

 

 

KLuysenaer die noch A.B.C.

 

Noch boec, noch schrift kond lesen,

 

Wat heeft u tot sullicken stee,

 

Van wijsheyd opgeresen?

 

 

 

't Was Godes woord, die door de mond

 

Des Priesters my dee raden,

 

Laet uw' goed, en volligt terstond

 

Mijn voor getrede paden.

 

 

 

Hier toe was yder Christen mensch

 

My tot een school des Heeren,

 

Van wien ick met willige wensch

 

Iet deugd'lijcks socht te leeren.

 

 

 

'k Lette op sijn gebreken niet,

 

Dat was my niet bevolen,

[p. 363]

 

Daer den slimmen yver op siet

 

Blijft voor de liefd' ghescholen.

 

 

 

Doch hadd' alleen niet als ick las

 

Den menschen tot mijn boecken,

 

Maer uyt kruyd, uyt lover, uyt gras

 

Kon ick mijn lessen soecken.

 

 

 

Alle de dieren kleyn en groot

 

De hagen, heggen, heesters,

 

Mieren, pieren, worremen snood

 

Verstreckten my tot meesters.

 

 

 

Ic sagh daer in mijn Scheppers eer,

 

Sijn magt, sijn schoonheyd glimmen,

 

Zoo dat my 't geschapen, een leer

 

Was, om tot Godt te klimmen.

 

 

 

Satanas selfs, die my de kracht

 

Des heyligs Cruys dee blijcken,

 

Als ick sijn hoovaerdige macht

 

Daer vooren dwongh te wijcken.

 

 

 

'k Zag hem eens als een morekind

 

Dick swart, en vuyl van wesen,

 

Onwaerd om te werden bemind,

 

Te kleyn oock om te vresen.

 

 

 

Houd voor gewis, den duyvel vlucht

 

Door 't vasten, bidden, waken,

 

Maer voor Christus minnende sucht

 

Noch boven alle saken.

 

 

 

Gode zy lof, Antoni bidt

 

Dat wy u les onthouwen,

 

En met u in 't hemels besidt

 

Het aenschijn Gods aenschouwen.