Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 304]
| |
Op de wijse: O eewigh God Almachtigh, &c. pag. 4. Ofte: Ons Vader Godt ghepresen. Ofte: Rijck Moeder Godts Marie.Mits yeder veers in tween verdeylende.
IN een soo duyster nachte
Al uyt die wilde Zee,
Hoord' ick een bitter klachte,
Vol jammer en vol wee.
O wee! O wee! Och ermen!
Riep daer een stemme bangh.
Wilt onser toch ontfermen:
O Heer ghy blijft soo langh.
O wee! etc.
De duyster nacht der sonden,
In dese wereldt woest,
Heeft onsen wil verslonden,
En ons verstandt verroest.
Wanneer, wanneer, o Heere,
Sal ons de Son op-gaen,
En stieren door sijn leere,
| |
[pagina 305]
| |
Ons Schip ter rechter baen.
Wanneer, etc.
Ghy Hemels hoogh verheven,
Wilt ons door uwen douw
Den Salighmaker gheven,
Verlichten onsen rouw.
Ghy Aerde-rijck van kruyden
Verciert met bloemen schoon,
Voort-brengen wilt ons huyden
Een blomme, Godes Soon.
Ghy Aerde, etc.
Hier na sagh ick op-rijsen
Den schoonen daghe-raedt:
Klaer, suyver, weerd om prijsen,
Sy voor de Sonne gaet.
Verscheyden van coleure
Was sy, wit ende roodt,
Met een soo soeten geure,
Het licht sy ons aenboodt.
Verscheyden, etc.
Een Maget uyt-verkooren
Was sy, in deughden rijck,
Van Koninghs-stam ghebooren,
Niemandt was haers ghelijck:
Om Moeder Godts te wesen,
Was sy verciert al-om.
Tot haer men riep mits desen,
Ave weest wellekom.
O Moeder, etc.
Ave, ave vol trouwen,
| |
[pagina 306]
| |
Maria weest ghegroet:
Want boven alle Vrouwen
Ghy schoon zijt ende soet.
Ave van wee en rouwen
Ghy ons verlossen sult,
Ons schip kunt ghy behouwen,
Betalen onse schult.
Ave van, etc.
Aldus ghenaken siende
De poort der saligheydt,
Wy deser Maghet vrienden
Roepen met danckbaerheydt:
Ghelooft, ghedanckt, ghepresen
Zy Godt in eeuwigheydt:
Die om ons te ghenesen,
Dees Maghet heeft bereydt.
Ghelooft, etc.
|
|