Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Tot de Heilighe Moeder Godts, staende onder het Cruys.

Op de voor-gaende wijse.

HEt stondt een Moeder reene
Nevens dat kruycen houdt,
Seer druckelijck in weenen,
In liefde niet verkoudt,
Met pijne menighfoudt
Sagh sy haer Soon eerbaer
Hanghen als puer reyn goudt
In 't vyer des lijdens swaer.

Met, etc.

Wiens mede-lijdend' herte

't Sweerdt druckelijck door-sneedt.
Och hoe was dat in smerte,
Bedruckt, benouwt, besweet.
Wanneer soo grooten leedt
Haer Soon ghebenedijdt

[p. 157]

 

Wierdt aen-ghedaen, seer wreedt:

 

Voor haer noyt droever tijdt.

 

Wanneer, etc.

 

 

 

Wie isser toch op aerden

 

Die niet bedroefd soud' zijn,

 

Dat hy sagh vol mee-waerden

 

Des Heeren Moeder fijn

 

In sulck een sware pijn?

 

Wien soud' het deeren niet,

 

Die sagh op elck termijn,

 

Haer lijden en verdriet?

 

In, etc.

 

 

 

Om die schuldt en misdaden

 

Van al sijn volck onvroet,

 

Sagh sy met druck beladen

 

Van hoofde tot den voet'

 

Jesum, door-wondt, bebloedt:

 

Sy sagh in 's drucks foreest

 

Sterven haer Soone soet,

 

Als hy gaf sijnen Geest.

 

Jesum, etc.

 

 

 

Maria schoon fonteyne,

 

Vloeydt in mijns zielen mondt

 

Met sulcken liefde reyne

 

Dat ick magh oock terstondt

 

Smaken in 's herten grondt

 

Dit lijden swaer en gru;

 

Op dat ick soo door-wondt

 

Magh weenen hier met u.

 

Smaken, etc.

 

 

[p. 158]

 

Doet toch mijn herte branden

 

Tot Godt nacht ende dagh,

 

Bindt met der liefden banden

 

In 't hert al sijn verdragh,

 

Dat ick behaghen magh

 

Hem soo door-wondt voor my:

 

Sijn pijne met beklagh

 

In my bedeeldt toch ghy.

 

Dat ick, etc.

 

 

 

Beweeght mijn herte binnen

 

Soo langh' ick leve kranck,

 

Om met u te versinnen

 

Des Cruycen lijden strangh'.

 

't Is doch al mijn verlangh',

 

Met een druckigh vermaen

 

Met u nemen den gangh,

 

Om nevens 't Cruys te staen.

 

't Is doch, etc.

 

 

 

Der Maeghden Maeghd verheven,

 

Doet my hier Christus doodt,

 

Sijn passi', bitter leven,

 

Draghen in 't herte bloodt:

 

't Zy in vreughd oft' in noodt,

 

Door een liefd' onbevleckt,

 

Ghedencken al d' aenstoot

 

Van Godt en mensch perfeckt.

 

't Zy, etc.

 

 

 

Maeckt my door u toch vyerigh,

 

Maegh-Moeder excellent:

 

Bevrijdt my van 't dangierigh

[p. 159]

 

Vyer, en 't eeuwigh torment.

 

In mijnen lesten endt

 

Met Christus Cruyce schoon

 

Weest my (bid ick) omtrent,

 

En voerdt na 's Hemels throon.

 

In mijnen, etc.