Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Doen Daphne d' overschoone maeght. U oordeel aen den Koningh
| |
[pagina 114]
| |
 geeft,
Genadigen Vader rechtveerdighen Godt!
End' aen u Soon, die met u leeft,
Het opperste vonnis en 't hoogste gebodt.
G' hebt hem doch al rede doen dalen,
Als in een vliesje den Hemelschen dou.
Om de misdaden des Eeus te betalen,
Suyver ghebaert van de
| |
[pagina 115]
| |
 suyverste Maeght,
Maer in armoede groot,
Van alle goeden bloot,
Sonder gherijf van wol oft van web,
Voor huysing een stalling,
Voor wiege, een kreb.
Maer in, etc.
| |
[pagina 116]
| |
V Oordeel aen den Koningh geeft,
Genadigen Vader, rechtvaerdighen Godt!
End' aen uw' Soon, die met u leeft,
Het opperste vonnis en 't hoogste gebodt.
G' hebt hem doch al rede doen dalen
Als in een vliesje den Hemelschen dou,
Om de misdaden des Eeuws te betalen,
Zuyver ghebaert van de suyverste Vrou.
Maer in armoede groot,
Van alle goeden bloot,
Zonder gherijf van wol of van web,
Voor huysing een stallingh, voor wiege, een kreb.
Maer in, etc.
Maer nu den Heer, die 't al gebied,
Zich tot een soo diepen ootmoedicheydt sonck,
Zoo 'n laet ghy hem verborgen niet
Grootdadigen Vader in dese spelonck,
Laet de Blancken, ende de Moren,
Tharsis, en Saba, en Madian oock
Komen aenbidden den nieuwen geboren,
Offeren gaven van Myrrh' en Wieroock,
Dat door uw' waerde schick
Den vyand d' aerde lick.
Scepter en konings-roede vertoon
Met goud van Araebjen sijn opperste kroon.
Dat door, etc.
Des Vaders gunst en feylde niet,
| |
[pagina 117]
| |
Want die te verheffen d' ootmoedighen plagh,
Te sijnder eeren vyeren liet
Ten Hemel een sterre die Balam voorsagh,
Sterre, die de klaerheyt der sonnen
Verre passeerde, op Godes bevel,
Sterre, daer aen dat de Koningen konnen
't Edelste Koningrijck oordeelen wel,
Toondt waer de wooning is,
Zegt waer den Koning is,
Die u van nieus geboren hier leeft,
En magt over sterren en Hemelen heeft!
Thoondt waer, etc.
Men sond haer van Ierusalem
Den Koning Herodes beroerde de stadt,
Des sy gegaen na Bethlehem
Den nieuwen geboren met heylige schat
Aengebeden in d' arme wooningh,
Offerden Myrrhe, met Wieroock en Goud,
Daer s' hem een Mensch, en een God, en een Koning
Huyden geboren, end' eeuwelijck oud,
Mee-tuyghden klarelijck,
Geloofden warelijck.
Heylige Vorsten dat u bely
Een spiegel van onse belijdenis zy.
Mee-tuyghden, etc.
O sterck geloof, o helder licht,
Voogdesse van oogen, verwinster van sin,
| |
[pagina 118]
| |
Die ons hier een ellendigh wigt
Tuygt Koning te wesen en sonder begin,
Leerdt ons, op wat redenen steunde
D' edelste kennis van d'edelsten Vorst,
't Kindeken schreyde, en 't kindeken kreunde
Tusschen twee dieren van honger en dorst,
't En was niet dan een sterr'
Die Saba van soo verr'
Treckende, voor het krebbeken bracht,
Om daer te belijden de opperste macht.
't En was, etc.
Leerd' Christen mensch, leerd kleyn en groot,
Van Saba, van Epha, van Madian hier,
Door 't Autaer onder schijn van brood
Heer IESVM t' aenbidden op Koninghs manier,
Jae met des te stercker betrouwen
Als het woord Godes de sterre verwind,
Ende voor d' arreme schoot der jonckvrouwen,
IESVS hier op den Autaer hem bevind.
Wel aen dan, offert oock
Goud, Myrrhe, en Wieroock.
Hoopt, ghelooft, mind, het hemelsche kind,
De waerheyd voorsichtigh, de ydelheyd blind.
Wel aen, etc.
|
|