Den lust-hof der Christelycke leeringhe

[p. 173]

[p. 174]

Liedeken vande Liefde Godts.

Op de wijse:
Schoon lief eerbaer ,, aenhoort mijn claghen groot.
Oft als vooren, pag. 173.

O Iesv goed',
Mijn bruydegom, mijn pandt;
Vw' liefde soet'
Mijn hert' gheheel doorbrandt,
Ick ben van uwer minne kranck,
Troost my dan, Heer', en beydt niet lanck.
Het vyer brandt seer,
Godts Liefde noch veel meer.

Mijn hert' dat haeckt
Om by u, Heer', te zijn:
Want die u smaeckt,
De wereldt is hem pijn.
Ick wou' dat ick ontbonden waer',
En mocht aensien u aenschijn klaer.
Het vyer brandt seer,
Godts Liefde noch veel meer.

Het vyer brandt seer,
Godts Liefde noch veel meer;
Nochtans, o Heer',
Woud' ick mijn lichaem teer
Veel liever branden in het vyer,
Dan sonder u te wesen hier.
Het vyer brandt seer,
Godts Liefde noch veel meer.

Treckt my nae dij,
Ghy die mijn' siel' bemindt;
En maeckt my blij',
Ick ben uw' bruydt, u kindt:

[p. 175]

 

Gheeft my de deughd die my ghebreeckt,

 

Mijn hert' in liefde meer ontsteeckt.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

 

 

 

Maeckt my, Godt, nu

 

Van alle dinghen bloot;

 

Op dat ick u

 

Mach dienen totter doot.

 

V wille laet mijn' wille zijn,

 

Stort uw' ghenad' in't herte mijn.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

 

 

 

Sticht in mijn hert'

 

Een' liefde alsoo groot',

 

Dat druck, noch smert',

 

Noch hongher, noch de doodt,

 

Noch vyer, noch sweert, noch teghenspoedt

 

My van uw' liefde scheyden moet.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

 

 

 

Ick peyns' en sucht'

 

Wel duysent-mael om Godt,

 

En segh' beducht;

 

Waer blijft mijn lief, mijn lot?

 

Komt, Heer'; komt, Heer', vertroost uw' bruydt;

 

Oft, siele, gaet het lichaem uyt.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

 

 

 

Gheldt, jonst', en goedt,

 

En oock mijn vaderlandt,

 

Vleesch ende bloedt,

 

Mijn' wille, mijn verstandt

 

Verlaet' ick t'uwer liefd', o Heer':

 

Want ick mijn' siele tot u keer'.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

[p. 176]

 

Bruydegom schoon,

 

Des hemels hooghste vreughd,

 

Der Maeghden kroon;

 

Gheeft my der liefden deughd.

 

⁺Gheloof', en Hope sal vergaen,

 

De Liefde Godts blijft eeuwigh staen.

 

Het vyer brandt seer,

 

Godts Liefde noch veel meer.

+ 1. Cor. 13. 8.