Den lust-hof der Christelycke leeringhe
(1622)–Benedictus van Haeften– Auteursrechtvrij
[pagina 76]
| |
[pagina 77]
| |
Liedeken van de heylighe Kercke.Op de wijse:
| |
[pagina 78]
| |
Die Oversten die roeyen
Door hun ghestichtigh woordt:
De koorden liefde voeyen:
'tGhebedt jaeght 'tschipken voort.
Ga naar margenoot+Blijft in dit schip u leven,
Al zijn daer quade in;
Hun quaed doet u niet sneven,
Dus peyst in uwen sin:
Een acker die goet koren
Draeght, heeft wel onkruydt quaed:
Ga naar margenoot+Die in Godts Kerck' verloren
Gaet, en is geen goed saed.
Wilt van de Kerck' niet dolen,
Ga naar margenoot+Die Christus heeft ghetrout.
Hoe kan sy zijn verhalen,
Een' stadt seer hoogh ghebout?
Niet hier oft daer in hoecken,
Maer op een' bergh gheplant:
Ga naar margenoot+Die haer noch elders soecken
Zijn blindt in hun verstandt.
Ga naar margenoot+Een' Kerck' maer werdt ghevonden,
Een Godt, een sienlijck hooft:
'tIs nu, en t'alder stonden,
Al een datmen ghelooft:
Door gheen' tweedracht ghesneden,
Ga naar margenoot+Sy blijft in eenigheyd:
In alle tijdt, en steden,
In alle volck' verbreydt.
Ga naar margenoot+Haer ouderdom kan thoonen
Dat Christus s'heeft ghesticht:
Van gheen' ander' persoonen
Is haeren naem' ghedicht:
Van der Apost'len tijden
Haer afkomst' toont sy klaer:
| |
[pagina 79]
| |
Mirak'len oock belijdenGa naar margenoot+
Haer heyligheyd voorwaer.
Gheen' ketters thoonen konnen
Van hun secten dit al:
Maer, o Herder, wilt gonnen
Dat komen in den stal,
Al' die verdoolde schapen;
Dat't een' kudd' werden moet,
Die naer u beeldt gheschapen,
Verlost zijn door u bloedt.
|
|