De Psalmen Dauids

Den Lofsanc Simeonis Luc. ij. D.M.L.

[p. 63]

1

MEt vred' end' vreucht ic henen vaer
In s'Heeren wille:
Ghetroost is my mijn hert' voorwaer
Gherust end' stille
Soo my Godt beloeft crachtich:
De doot is mijn slaep sachtich.

2

Het welc door Christum moet gheschien,

Het Heyl verheuen:

Die ghy Heer' my hebt laten sien:

Verclaert daer neuen,

Dat wy door hem verweruen
Leuen end' Heyl in t'steruen.

3

Dien hebt ghy ons voorghestelt claer

Wt Gh'naden goedich,

Tot zijn Rijc elck Mensch' openbaer

Doen nooden spoedich,

Door v dier woort met schalle,
Wt-ghebreyt ouer-alle.

4

Alder Heydenen licht is hy,

Sonder verbeyden

Te lichten die niet kennen dy,

Ende te weyden:

V Volc Israel (Heere)
Is hy vreucht, Prijs end' Eere.

[p. 64]

5

Den Vader, Soon', end', heyl'gen Gheest

Laet eer' bewijsen,

Alsoot was in t'beghinne meest

Wilt ooc nv prijsen

End' dancken t'elker stede
Nv end' in eewichede.