De Psalmen Dauids

Den Lofsanc Zacharie. Luc. j. I.E.

1

GHebenedijt de Heere sy,
De God I-

[p. 60]

 

sraels machtich,

 

Die besocht heeft, end' gemaect vry.

 

Ooc verlost zijn volc crachtich.

 

Heeft opgericht En heel verlicht

 

Van Dauids huys den Horen

 

Der salicheyt // Den mensch bereyt,

 

Die daer toe is vercoren.

2

Soo hy voortijts heeft toegheseyt
Door den mont der Propheten,
Hun te helpen is hy bereyt
Van des Viants vermeten,

Van s'Haters hant // End' hun we'erstant,

Ghelijc hy heeft ghesproken.
Barmherticheyt // (Wijt wtghebreyt)
Is den Vaders ontloken.

3

Aen zijn verbont ghedachte hy
Aen Abraham ghezworen,
Waer door ooc elc-een conde vry
(Van Godt wt vrees' vercoren

Van t'Viants cracht // Heel door Gods macht

Met Heylighe Vrees' steruen,
In rechten sin // Om t'groot ghewin:
Want hy salt' Leuen eruen.

4

End' ghy Godt-salich kint, voort-aen
Sult een Propheet Godts heeten,
Want ghy sult voor hem henen gaen,
Dat elc hem recht mach weeten:

[p. 61]

 

Ter salicheyt // Ooc werd' bereyt

 

Sijnen volke de strate:

 

Dien hy wech doet // Hun sond' onvroet,

 

End' lostse vroech end' late.

5

Sulcx door barmherticheyt gheschiet,
Die haer van t'Hoochst' wtbreydet,
Daer-in dat die haest troost gheniet
Die in sond' lach ghespreydet,

In duysternis // Ter doot ghewis:

Dat opghericht te deghe
Werd' onsen voet // Heel in voorspoet
Vast in des Vredes weghe.2. Gloria.