De Psalmen Dauids

Den cxxx. Psalm.

1

VVt diper noot schrey ic tot dy,
Heer' Godt verhoort mijn roepen,
V Ghenadigh' Oor' keert tot my,
Mijn Ghebet doet die open:
Want soo ghy wilt dat mercken aen
Wat sond' end' onrecht is ghedaen,
Wie can Heer' voor v blijuen?

[p. 41]

2

By v gelt niet dan Gnaed' end' gunst
De Sonden te vergheuen,
Om niet is all' ons doen end' cunst,
Oock in het beste leuen:

Voor v hem nimant roemen can,

Dies moet v vreesen alle-man,
End' dijner G'nade leuen.

3

Daer-om op Godt ick hopen wil,
Op mijn verdienst' niet bouwen,
Mijn hert' soud' zijns verwachten stil,
Sijnder goetheyt betrouwen,

Die my toeseyt sijn weyrdich woort

Dats mijnen troost end' trou confoort,
Dies wil ic my verbeyden.

4

End' oft het werd' tot inder Nacht,
End' weder aen den Morghen,
Soo en sal mijn hert' aen Godts macht
Vertwijffelen noch sorghen:

Soo doe Israel aldermeest,

Die gheboren wort wt den Gheest,
End' sijnen Godt verbeyde.

5

Al zijn by ons veel sonden quaet,
By Godt is meer Ghenade,
Sijn hant te helpen heeft gheen maet,
Hoe groot ooc sy de schade:

Hy is alleen de Herder goet

Die Israel verlossingh' doet
Wt zijnen sonden alle.1. Gloria.