De Psalmen Dauids

Den cxxxij. Psalm.

Is een ghebet dat Godt ghenadich sijn: sijnen Godsdienst ende het weerlijc regiment onderhouwen wille: met een schoone beloftenisse, in dien dat wy vroom sijn, dat Godt so wel gheestelijc als lichamelijc ons dan ghesegenen wil.

1

DEnct (Heer') aen Dauid end' zijnen last,
End' aen alle zijn groot lijden.
Die den Heer' swoer end' beloofde vast,
Den stercken Godt Iacobs, t'dien tijden.

[p. 352]

 

Ic en wil niet inne gaen //

 

In-de hutt' mijns huys voortaen:

 

Noch op mijn bedd' ruste rapen.

 

Ick en wil mijn ooghen niet,

 

Noch ooc mijn oogh-schelen yet

 

Laten sluymeren noch slapen.

2

Tot dat ic een plaets vind' voor den Heer',
Den stercken Iacobs te woonen.
Siet wy hooren van haer spreken zeer
In Ephrata veel Persoonen:

Wy hebbense vonden saen

Op-den Velde des Wouts staen.
Wy willen ons nv gaen stellen
In zijne wooninghe goet,
T'Aenbidden met herten vroet
Godt voor zijnder Voet-schabellen.

3

Heere, maect v op tot uwer rust,
Ghy, end' d'Arck' uwer macht mede.
Laet v Priesters hun cleeden, tot lust,
Altijt met gherechtichede,

End' laet v Heylighen haer

[p. 353]

 

Hun verheughen alle-gaer.

 

En neemt niet wech (door gheschille)

 

Noch oock van ons af en went

 

Dijns ghesalfden regiment,

 

Heer', om dijns knechts Dauids wille.

4

Godt heeft Dauid eenen eedt gedaen,
Daer sal hy hem niet af keeren:
Ick wil v op uwen stoel voort-aen
Setten dijns lijfs vrucht in eeren.

Ist dat houden mijn verbondt

V Kinderen t'alder stondt,
End' t'Woort dat ick hun sal leeren:

Soo sullen hun Kind'ren fijn

Oock eewichlijck ghestelt zijn
Op uwen stoel, tot vermeeren.

5

Want Sion van Godt vercoren is,
End' hy heeft lust daer te woonen.
Dit's eewich mijn rust: Ick wil ghewis
Hier woonen, End' my verthoonen:

Want het behaecht my zeer wel.

Ick wil voor s'Honghers ghequel
Hun spijs' seghenen: Daer neuen

Wil ic all' hun armen bloot

Versaden met volheyt groot:
End' altijt broots ghenoech gheuen.

6

Ick wil becleeden hun Priesters al
Met Heyl, Vreucht sullen orboren
Hun Heylighen met zeer soet gheschal.
Daer sal op gaen Dauids Horen:

Ick hebb' den ghesalfden mijn

Bestelt een Lanteerne fijn.

[p. 354]

 

Ick wil crachtelijck verfoeyen

 

End' met schand' maken becleedt

 

Alle zijn vianden wreedt:

 

Maer op hen sal zijn Croon' bloeyen.