De Psalmen Dauids

Den cxxxi. Psalm.

Is een leere, dat wy alleenlijc op Godts woort sien, met eenvuldiger Herten zijn bystant verwachten, ende dat wy ons op onse eyghene rechtueyrdicheyt niet verlaten en souden.

1

MIjn Hert' (O Heer')
Is niet hooueyrdich
Mijn Oog' (onweyrdich)
En is niet seer
Met Stoutheyt beuangen,
Noch geensins behangen.

2

In dinghen groot

[p. 351]

 

Ic niet en wandel,

 

Noch ooc en handel

 

In t'gheen' dat oot

 

My was veel te hooghe:

 

Tot t'cleyn ick my pooghe.

3

Wanneer ick niet
Mijn Siel' en stille,
Soo wort (t'onwille)
Sy ontwent, siet,
Soo t'kint eender Vrouwen
Wort ghespeent ghehouwen.

4

Dat Israel
Hope ghestadich
Op Godt Ghenadich,
Van nv aen wel
Tot in allen tijden:
Soo sal hy verblijden.