De Psalmen Dauids

Den cxviij. Psalm.

Is een dancsegghinghe Christi, dat hem Godt vanden Doot verweckt heeft: dies behoorde een yegelijc blijde te zijn, ende Godt daerom te dancken.

1

DAncket ende loeft den Heere,
Want hy is zeer vriendelijc,
Wilt hem geuen prijs end' eere,
Sijn goetheyt duert eewelijc.
Nv zegg' Is'rel met vlijt:
Sijn

[p. 317]

 

Goetheyt duert altijt.

 

Het huys Aarons aendachtich

 

Te segghen sy bereyt:

 

In alder eewicheyt:

 

Duert de goetheyt Godts almachtich.

2

De gheen' die den Heer' weldadich
Vreesen wt huns herten gront,
Dat sy nu segghen ghestadich:
Sijn goetheyt duert t'alder stont.
In anxt riep ic God aen // Hy verhoorde my saen,
End' troostede my na wenschen,
God de Heer' is met my // Van vrees ben ic dies vry:
Wat connen my doen de menschen?

3

De Heer' is met my in trouwen,
My te helpen vroech end' laet,
Ick wil mijnen lust aenschouwen
Aen all' mijn vianden quaet.
T'is goet op God lof-baer // Te betrouwen voorwaer,
Ende niet op menschen teere.
Op God den Heer' ist goet // Te setten zijn ghemoet
Ende niet op Prins oft Heere.

4

De Heydenen my om-ringhen,
Maer ic wils' in stucken slaen,
End' in s'Heeren naem ombringhen:

[p. 318]

 

Sy comen my fellijc aen

 

Ouer al op dit pas // End' omringhen my ras

 

Maer ic wils' in Godts naem alle

 

Verslaen minst' ende meest // Door zijn cracht onbevreest:

 

Hun brenghen geheel ten valle.

5

S'omringhen my t'elken keere
Als Bien: Sy dempen als vier
My inde doornen gansch zeere.
Maer ic wil met herten fier
Hun slaen in stucken snel // Ende verdoense fel.
Men stoot my hert, dat ic soude
Vallen geheel daer ne'er // Maer God daer tegen we'er
Die helpt my, soo ic oyt woude.

6

Godt is mijn Psalm, end' mijn machte,
Daertoe ooc mijn Salicheyt.
Men singt met vreucht dach end' nachte
Van d'Ouerwinningh' planteyt
Vry inder hutten goet // Der rechtveyrdigen vroet
Blijdelijc met groot behaghen:
S'Heeren rechtehant stout // D'ouerwinning' behout
Crachtelijc, sonder vertraghen.

7

Godts rechte-hant is verheuen,
Hy houdt d'ouerwinningh' al:
Ic sal voorwaer blijuen leuen,
Gheensins ic steruen en sal,
Maer sal tot alder stondt // Gods wercken maken rondt.
Godt castijt my wel dicweruen,
Maer in geenderley noot // En geeft hy my ter doot,
Noch en laet my niet verderuen.

8

Opent my de poorten wijde,
De deur' der gherechticheyt,

[p. 319]

 

Op dat van my t'allen tijde

 

Godt daer-in werd' danc gheseyt.

 

Dat is Gods poort voorwaer // De vrome sullen daer

 

Inne gaen alle-te-samen.

 

O Heer', ic danke dy // Dat ghy ootmoedicht my,

 

End' helpt na het betamen.

9

De steen verworpen verachtich
Vande Bou-liden, door smaet,
Is tot eenen hoec-steen crachtich
Gheworden, O groote daet.
Dat is van Got geschiet // End' is (diet wel aensiet)
Een wonder voor onsen Ooghen.
T'is de dach di Godt maect: // Laet daer in onuersaect
Ons tot vreucht end' blijschap pooghen.

10

O Heere, helpt van t'verdrucken,
Wilt ghenadich ons bystaen:
Och Godt, laet het wel ghelucken.
Gheloeft sy die daer voort-aen
Comt heerlijc end' lof-saem // In Gods des Heeren naem:
Wy seghenen v met eeren,
End' met dees' salicheyt // Die v nv is bereyt,
Ghy, die zijt van t'huys des Heeren.

11

De Heer' is Godt goedertiren,
Die ons all' verlicht voorwaer:
Wilt met meyen t'Feest verciren,
Tot de hornen van t'Altaer.
Mijn God end' Heer' zijt ghy // Daerom danc ick ooc dy:
Heer', ic wil v prijsen mede.
Danct den Heer', want ghewis // Hy zeer vrindelijc is,
End' eewich duert zijn goethede.