De Psalmen Dauids

Den cxv. Psalm.

Is een huys-leeringhe, hoe het een yeghelijc in zijn beroep neerstich zijn soude, Godtsalichlijc leuen, alle erghernisse mijden, ende voornemelijc zijn huysgesin in goede discipline ende sedicheyt houden soude.

1

NIet ons Heer', niet ons maer uwen Name
geeft altijt prijs end' eer'.
Om den wil, liue Heer,
Vwer genaden altijt lofsame,
Ende waerheyt

[p. 311]

 

hooch befaemt,

 

Eewelijc, soot wel betaemt.

2

Waerom sullen segghen met ghedooghe

De Heydenen, tot spot:

Waer is nu hunnen Got?

Maer ons' Godt is inden Hemel hooghe:
Hy can maken door zijn macht,
Wat zijnen will' heeft ghedacht.

3

Maer hunne Afgoden zijn alleene

Enkel Siluer end' Gout,

Van s'menschen hant ghebout.

Sy hebben monden, maer hunder gheene
Tot eenighen tijdt en spreect:
In d'Oooghen t'ghesicht ghebreect.

4

Sy hebben ooc Ooren van ghelijken,

End' sy en hooren niet,

Alsoo elc-een wel siet.

Sy hebben Neusen, t'en sal niet blijken
Dat een van hun riken can:
Waerom aenbidt-mense dan?

5

Sy hebben handen, ende daer-mede

En tasten sy niet aen:

Sy en gaen noch en staen

Met hun-lider voeten van hun stede,
Door hunnen hals vroech oft laet
Gheen spraek' noch adem en gaet.

6

Alle de ghene die sulke maken

Sijn ooc ghelijc als sy,

End' dies' oprichten vry,

[p. 312]

 

Oft voorderen in eenighe saken,

 

Ooc alle die, die in last

 

End' druc daer op hopen vast.

7

Maer Israel die hoep' op den Heere:

Hun hulp' end' schilt is hy.

T'huys Aarons daer-by

Hoep' op den Heer', ende doe hem eere:
Want hy is in allen noot
Hunnen schilt end' hulpe groot.

8

Alle de ghene die Godt almachtich

Vreesen met hert' end' sin

Hopen ooc vry niet min

Op Godt den Heere den heerscher crachtich:
Die is hun hulp' end' bystant,
Eenen schilt in hunne hant.

9

De Heere die denct aen ons ghestadich,

End' zijnen seghen gaet:

Ouer ons vroech end' laet:

T'Huys Israels seghent hy ghenadich,
Ouer t'huys Aarons vroet
Hy ooc zijnen seghen doet.

10

All' die hem vreesen seghent de Heere,

Beyde groot ende cleyn,

Alle menschen ghemeyn.

Godt zeghen' v immer meer end' meere,
Vwe kinderen end' v
In eewicheyt ende nv.

11

Ghy zijt alle (met zeer grooter weyrde)

T'gheseghende gheslacht,

Vanden Heer' hooch gheacht,

Die gheschapen heeft Hemel end' Eyrde.

[p. 313]

 

Ooc wat hem daer-inne roert,

 

End' eenighen name voert.

12

Den Hemel inde hoochde verheuen

Is des Heeren altijt:

Maer d'Aerde breet end' wijt

Heeft hy s'Menschen kinderen gegheuen:
Op dat elc hem loue daer,
Roem' ende danck' openbaer.

13

De dooden en sullen v niet prijsen,

Noch en sullen voort-aen

(Die leech onderwaerts gaen)

In het stille dy eere bewijsen.
Maer nu end' in eewicheyt
Wort Godt van ons lof gheseyt. Haleluia.