De Psalmen Dauids

Den lx. Psalm.

Is een ghebet tegen de oorloge, dat Godt wille vrede geuen ende op alsulken ghebedt volght den troost, dat Godt de landen vrede geuen wil, ende dat hy de Philistijnen, Moab Edom ende dandere Heydenen temmen sal.

1

GOdt, ghy die ons all' hebt verstroyt,
Ver-

[p. 164]

 

stooten end' verlaten,

 

Ghy waert toornich, troost ons benoyt,

 

Comt ons weder te baten.

 

Ghy die d'Aerd' scheurt // End' heel bereurt,

 

Heyltse weder te samen,

 

Die soo ghewis // In stucken is

 

Gheuallen, t'haerder blamen.

2

Een hart wesen hebt ghy ghetoont
Dijn volck, ghy Heer' ghepresen
Hebt ons met een dronck Wijns gheloont,
Wy tuymelden midts desen.

Maer ghy hebt doch // Een teeken noch

Die v vreesen ghegheuen,
Het welke sy // opwierpen vry,
End' t ded' hun seker leuen. Sela.

3

Op-dat ghy verlost die ghy mint,
Soo wilt nv hulp' oorboren
Met uwe handt diet all' verwint,

[p. 165]

 

Ende wilt ons verhooren.

 

God spreect daerom' // In t'Heylichdom,

 

Dies ben ick in verheughen:

 

Sichem ic sal // End' Suchots dal

 

Deylen na mijn vermeughen.

4

Gilead, Manasse zijn mijn,
Ephraim is de Machte
Mijns hoofts, mijn Vorst is Iuda fijn:
Moab met zijn gheslachte

Is mijn Was-vat // Edom niet bat

Dan mijnen Schoen ick meyne,
Tot my is bly // Oock iuychet vry
Philistea certeyne.

5

Wie wil my voeren met berom
In eender Stadt vast seere,
Wie gheleyt my tot in Edom?
En sult ghijt niet doen Heere?

Ghy die verstoot // End' ons benoot,

End' en trect daer beneuen
Niet in virtwt // Op ons heyr wt,
O Godt-seer hooch verheuen?

6

Doet ons doch bystant inder Noot,
Staet ons by Heer' ghepresen,
Want menschen hulp' is naect end' bloot,
Sy en can niet nut wesen.

Wy willen doen // Veel daden coen

Met Godt die in waerheden
Gantsch t'onder sal // Ras ouer al
Onse vyanden treden. 2. Gloria.