De Psalmen Dauids

Den xlviij. Psalm.

Is een vertroostinghe dat Godt de Godloose, ende voornemelijc die met valsche leere omgaen, castijden, die onuersiens te niete doen, maer dat hy de vrome verlossen sal.

1

GRoot is de Heer', end' hooch beromt
In zijnen heyl'gen throone,
Inde stadt Godts, (besiet en comt)
Op den berch Sion schoone.
Desen berch is als cruyt,
End' als een schoone spruyt,
Dies hem getroost t'gans lant
Siet aenden nortschen cant
Leet s'coninx stat idoone.

2

In haer Palleysen men Godt kent,
Dat hy de hulp' sy crachtich.
Want siet, Coninghen excellent
Sijn vergadert aendachtich.

[p. 134]

 

Ende t'samen ghegaen

 

Voorby. Sy hebben saen

 

Hun heel verwondert daer:

 

Ontstelt hebben sy haer,

 

End' zijn ghestort onmachtich.

3

Beuingh' hun daer aencomen is,
Anxt als een die wil baren.
Ghy breect Schepen in d'zee ghewis,
Door des Oost'wints beswaren.

Soo wij't hoorden, sien wij't

Ken de Stadt daer ghy zijt

O Heere Zebaot,

De Stadt van onsen Got:

Godt houts' in zijn bewaren.

4

Wy verwachten v goetheyt Heer',
In uwes Tempels Stede.
Godt, soo groot uwen Naem is seer
Soo is uwen Roem mede.

Tot den eynde Lofsaem

Van de werelt bequaem:

V rechte Handt voorwaer

(Soot blijct in t'openbaer)

Is vol gherechtichede.

5

Den berch Sion verheugh' hem doch,
De dochteren daer neuen
Van Iuda die zijn vrolijc noch,
End' blijde (sonder sneuen)

Om uwe Rechten wil.

Maect v, sonder gheschil,

Ront-om Sion altijt,

End' omvangtse met vlijt.

[p. 135]

 

Telt haer Torens, verheuen:

6

Aen haer muren legt neersticheyt,
Maect haer Palleysen hooghe:
Op datmen daer af spreeck' planteyt,
Ende t'selue verhooghe

By de nacommers vry.

Als dat dese Godt sy

Eewich onse Godt rijc,

Hy leydet ons ghelijc

De Ieucht, door t'goet ghedooghe.