De Psalmen Dauids

Den xli. Psalm.

Is ten eersten een schoone beloftenisse dat Godt den genen rijkelijc wederom betalen wil die Christum oft imant van den sijnen, yet goets doen: ten anderen bidt Christus teghen sijn vyanden, clagende ouer Iudam, ende bidt dat hem Godt wt den doot helpen wille.

1

VVel dien die met sorghen neemt aen
De behoeftigh' in Lijden,
Dien sal de Heer' verlossen saen
Wt anxt in quade tijden.

De Heer, sal

[p. 116]

 

hem bewaren // wel,

 

End' hem by t'leuen sparen // wel,

 

Oock hem daer in bevrijden.

2

Godt salt hem ooc wel laten gaen
Op d'aerd'. End' zijn vyanden
En sal hy niet te wille staen.
Godt verquict hem in schanden,

Op t'siec-bedd' hy hem troosten sal:

O Heer', van zijnder crancheyt al
Helpt ghy hem door v Handen.

3

Ic sprac Heer' mijns ghenadich zijt,
Heylt mijn Siel' want ic seere
Hebb' aen v ghesondicht altijt.
Mijn vyanden (O Heere)

Die spreken teghen my groot quaet:

Wanneer sterft hy end' metter daet
Gaet zijnen Naem t'oneere?

4

Sy comen te aenschouwen my,
End' meynent niet van Herten:
Maer soeken dat sy last'ren vry,
Gaen hen met valsche perten

End' draghent wt. T'volc t'welc my haet,

Dat mompelt teghen my met smaet,
End' dencken quaet vol smerten.

5

Sy hebben een groot Boeuen-stuc
Voor my besloten t'samen:

[p. 117]

 

Als hy leyt, en sal van t'ong'luc

 

Hy niet opstaen ter vramen,

 

Oock mijn vrint die ic hebb' betrout,

 

Die mijn Broot at, die treedt my stout

 

Onder den voet met pramen

6

Maer Heer', zijt ghy ghenadich doch,
End' helpt my op warachtich,
Soo wil ic hun betalen noch.
Daer by merk' ick aendachtich,

Dat ghy hebt een behaghen goet

Aen my Dat mijn vyant met spoet
Mijns niet en iuyche crachtich.

7

Maer om mijnder vromicheyt ghy
Onderhout my ghenadich,
End' stelt my voor v aenschijn bly
In eewicheyt ghestadich.

Lof sy de Godt van Israel,

Nu end' eewelijc prijst hem wel:
Hy is de Heer' weldadich. Amen, Amen.
1. Gloria