Werken. Deel 1: Gedichten

[p. 301]

XXXII.

Willecome oerspronc van binnen
Du bringes edel hemelsch kinnen
Du voedes altoes met nuwer minnen
Du houdes mi ledech in dijn versinnen
Alles toevals na utterst kinnen.

Der bloeter waerheit enecheit
Die alder redenen doen ontseit
Houdt mi in die ledecheit
Ende voeget mi te diere eenvoldecheit
Dies ewechs wesens ewecheit.

Daer benic alre redenen onspronden
Alle die nie scrifture verstonden
En mochtent met redenen niet orconden
Dat ic bloet ende onbewonden
Hebbe in mi boven redene vonden.