Werken. Deel 1: Gedichten

[p. 277]

XXII.

Menegerande minne
In herte in zinne
Es puere minnen ontsetten
Het es eenre geinsteren ghedincken
Bloeter minnen vermincken
Breken ende letten.

Menegerande toeval
Werdt enech al
In puer ghetes
Alse du best so gedaen
Dat di hoegedaen
Niemen en es.

Alle dinge
Sijn mi te inge
Ic ben soe wijt
Om een ongescepen
Hebbic begrepen
In ewegen tijt.

[p. 278]

 

Ic hebt ghevaen

20.

Het heeft mi ontdaen

 

Widere dan wijt

 

Mi es te inghe al el

 

Dat wetti wel

 

Ghi dijs oec daer zijt.

 

 

 

Men es vri

 

In dat na bi

 

Onghesceden

 

Daer omme wilt hi

 

Dat alsoe zij

30.

Met ons beden.

 

 

 

Ghi moget zijn erre

 

Die noch achter verre

 

In dat inghe sijt

 

Ende ter groter vromen

 

Niet voert en sijt comen

 

In dat wide wijt.

 

 

 

Want in dat wide

 

Es men blide

 

In hope soe groet

40.

Dat men daer altoes

 

Schijnt sorgheloes

 

Van eweger noet.

 

 

 

Het es hem grote scade

 

Die treghen rade

 

Gehoersam zijn

 

Ende nemmermeer en kinnen

 

Wat bloeter minnen

 

Loen sal zijn.

[p. 279]

 

Selker zalegher minne

50.

Wert onderlinghe oetkinne

 

Ute gode in hem ontdect

 

Metten geeste ons heren

 

Die in snel keren

 

In hen ondersprect.