Werken. Deel 1: Gedichten

(1875)– Hadewijch– rechtenstatus




[pagina 222]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten
XIII. In gode die es onse minne Alsoe verre alse ic minne bekinne Soe ware mi leet hine ware allene Dat wi minnen ende menen Met selker minnen alse es hi Lieve herte soe groetic di Ende met dat ic ben sonder vergheten Ghi weet wel al doe ict u weten Dat minne wilt oeffenen daer men haer si 10.[regelnummer] Ende weten wat men haer es dan leefse vri Emmer wiltse horen ende proeven Om verbliden ende om bedroeven Daer en mach minne niet sijn sonder Si es emmer temperende in wonder Soe sere verstoert es minnen nature Datse niet rusten en mach ene ure Sine plege haers-liefs in soeter minnen
[pagina 223]
Ochte in storme van sinne God hevet ons wonder gedaen 20.[regelnummer] Dat hi ons met minnen hevet bestaen Na dien dat wier toe sijn gemaect Te wetene hoe minnen met minnen smaect Soe keert u met gerechter doget Ter sueter minnen al dat ghi moget Te plegene met allen goeden zeden Met soeten zinne met vollen vreden Waect in den bant van rechter minnen Ende pijnt u te verstane de stemme Daer minne selve mede sprect 30.[regelnummer] Siet dat ghi hare niet en ghebreect Es minne u soete esse u wreet Sijt te haren wille altoos gereet Also plagics ye ende alsoe ict versta Steet oec in audi filia Sidi dochter so geloeft den vader Sijt te sinen dienste ghereet allegader Vort ane seldi gods werc besien Ende alle noet werken in allen dien Die uwes behoeven also hise wrachte 40.[regelnummer] In wille in werke in gedachte Der na heitet hi neighen de oren Daer men der minnen stemme sal horen Gehoersaem te sine van buten van binnen Ende niet te wetene dan den wille der minnen Alse men dus der minnen ghehoersaem si So salmen vergeten al daer bi
[pagina 224]
Sfolcs van vremden ende van bekinnen Van geachten ende van geminden Ende vergeten alre creaturen 50.[regelnummer] Om ghedinken de suetheit van minnen nature Hi heet vergeten thuus haers vaders Om dat hier gebreken wilt allegader Ende dat al der gere si vergheten Die den hemel hebben beseten Ingele heilegen hier die menschen Mochtemen dan hebben dwenschen Dat menre bi hem al vergete Ende allene van enecheiden der minnen weten Alse ghi om hem dus wilt vervaren 60.[regelnummer] Sal die coninc uwe scoenheit begeren Want ghene scoenheit in sine nature En genoeget dan sine nature pure Alsemen el niet en can ghedinken Dan hem doer cussen ende daer in sinken Dats godlec leven na gods genoegen Die hem dus enech al der minnen opdroegen Die scoenheit beghert hi ende cierter hem mede Na sijn genoegen na minnen sede Die gene es godelec seggen, die lieden 70.[regelnummer] Maer die selke godlecheit nye en gesciede Sine scoenheit ende begert de coninc niet Ontfarme u dats soe lettel gesciet Ende siet dat de coninc de uwe begere
[pagina 225]
Mi dunct dat icker omme vervare Dat hi onbenyedt ende ombekint Van den sinen blivet ende ongemint Dat hi niet met siere nature en mach Gebreken dies datti in minnen voersach Ay begevet elcs al ende eyschet dat al 80.[regelnummer] Ende besiet wat wondere dat al dan werken sal Dat eyselecste wonder dat ie wert Die dierste scoenheit die de coninc begert Diere hi met siere gheheelre naturen Gebruken wilt in een geduren Ende dat scone met eerre scoenheit ontmoeten Ende groeten met ene enegher groeten Ende dat cussen met enen eneghen monde Ende te vergrondene die enege gronde Ende met enen siene te doresiene al 90.[regelnummer] Dat es ende was ende wesen sal Ende dat al met eere wijsheit vroeden Ende met eneghen wille van enegen moede Ende met enen rike al even rike In ere vorme in ene gelike Ende in een gevoelen in een gewelt met al Die voldoet alse hi noch weten sal Ay mi es onbekint hoe dat es Gode ende sinen geminden ontfarme es Van dienste van minnen wetic raet 100.[regelnummer] Maer alst te diere oeffeninge gaet
[pagina 226]
Hoe men met minnen lieves pleget Soe es mijn wetén saen gheseget Soe vare ic alse pleget de blende Ende make van den begin mijn inde Alse lief met lieve gheet minnen leven Daer soudemen scone beghinne geven Daer moet inden dies niet ne weet Ende dien gevoelen van minnen es onghereet Nu al en begert ons die coninc niet 110.[regelnummer] Dat ons wee si ende verdriet Wi selen gherne neyghen de oren Ende alse een siere kinderen hoeren Ende sien ende merken ende verstaen Wat hi wilt ende dore ons hevet gedaen Ende selen vergheten vremder dinghen Ende alre ioyen sonderlinghen Van vrienden van beneden van boven Ende van allen doghene der minnen loven Ende selen hopen om goet geval 120.[regelnummer] Dat ons minne noch volgeven sal Mochte wi doch om minne gelaten Vremde troeste ende oersaten Ende wi ons cierde in scone gelaet In hoghen wille in hogher daet Minde wi met minnen al dat si mint Ende ware haere glorie ons bekint So soude hare selven doen der binnen In een gebruken in een bekinnen Dies holpe ons ihesus cristus
[pagina 227]
130.[regelnummer] Die selve van minnen alle lust Ende alle doget hevet geoppenbaerd Ende met siere claerheit verclaerd Hi moete ons minnen condech maken Ende verclaren al onse saken Ende onse herte ende onsen sen Ende doen sine enege minne daer in Die ons doe weten hoe men hem sal In volmaectheiden leven al Nu sijt met waerheiden al beset 140.[regelnummer] Ende haestu dat ghi ons nie ne let Die tijt es cort hier es vele te doene Sijt fier ter minnen ende coene.	[tekstkritische noot]2. minne kinne. - 3. alleene. - 8. Ende weet. - 9. oefenen. - 15. zeere. [tekstkritische noot]18. zinnen. - 21. wire. - hoe minne. - 28. stemmen. - 36. algader. - 41. heitet neighen de oeren. - 47. hekinden. [tekstkritische noot]48. gehachten. - 53. dat alle. - 55. de menschen. - 56. Mochtemen van hen hebben. - 62. En genueght. - 64. dorcussen ende insinken - 67. ciert hem. - 68. genuechte in minnen zede. - 69. godlec seggen de liede. - 71. en begert. [tekstkritische noot]74. om vervare. - 77. naturen. - 78. Ghebruken. - 83. Die hi. - 84. in enen geduren. - 85. met ere. - 91. met ere. - 94. ere vormen. - 98. ontfarme des. - 100. oefeninghen. [tekstkritische noot]103. varic alse pleget die blinde. - 104. van mijn beghin een inde. - 112. kindere. - 124. hoger wille. - 129. Des holpe. [tekstkritische noot]131. geoppenbaert. - 132. verclaert. - 133. Hi moet. - 136. sijn enege. - 140. Ende siet dat ghi ons niet en let.

Vorige Volgende

XIII.