Werken. Deel 1: Gedichten (1875)

Werken. Deel 1: Gedichten

(1875)– Hadewijch– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende




[pagina 133]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten
XXXV. Die tijt es donker ende cout, Dies droeven voghelen ende dier Die herten doeghen el menechfout Die kinnen hare nature fier, 5[regelnummer] Ende hen dan minnen ontbliven sal. Wie oprijst ic blive int dal Van rike troeste onberaden Met swaren waghen altoos geladen. Die waghe es mi al te swaer 10.[regelnummer] Die niet en leget bi gere noot Hoe mochte een herte gedueren daer, Die liden moet soe meneghen doot Alse hi ghesmaect, die hem bekint Altoos van minnen al onghemint 15[regelnummer] Ende al ontseget wien si ontfaet Hulpe ende troost ende toeverlaet.
[pagina 134]
En wilt minne mi minne niet ontfaen W at soudic dan ye gheboren Ben ic vore minnen dus ontdaen 20.[regelnummer] Soe ben ic sonder waen verloren So maghic claghen wers na wee Al minen tijt vordane meer So ne hopic niet voer eeneghe geval Sint minnen mi dus ontbliven sal. 25[regelnummer] Ic toende minnen mine pine Ic bat hare dat siere hadde genade Si dede met ghelate in scine Dat sijs en hadde wille noch stade Wat mi gesciet dats haer al een 30.[regelnummer] Hoe si mi ye in onsten sceen Hebben mi hare vremde kere ontgheven Dies moetic nachte bi dage leven. Waer henen es minnen in vender niet Minne hevet mi alle minne ontseget 35[regelnummer] Waer mi dat ye bi minnen ghesciet Dat ic eene ure hadde ghelevet In haere hulde hoe soet mi staet So sochtic aen hare trouwe afflaet Nu moetic swighen doeghen ende duren 40.[regelnummer] Scarp ordeel met nuwen uren. Die vonnessen doen mi bederven Dat minne mi dus ontbliven moet
[pagina 135]
Al woudic omme hare hulde werven Daertoe ne hebbic gheluc no spoet 45[regelnummer] Mestroest hevet mi so wederstaen Ic en can confoert en gheen ontfaen Die miere herten ontkeren mach Dien onghehoorden weder slach. Minne ghi waert daer te rade 50.[regelnummer] Daer mi god mensche wesen hiet Ghi meynet mi in onghenaden Si al uwe scout wat mi ghesciet Ic waende van minnen geminnet sijn Ic ben ontseget dats mi in scijn 55[regelnummer] Mijn toeverlaet mijn hoge waen Es mi te rouwen al vergaen. Soe suete nature alse minne sij Waer mach sij nemen vremden nijt Dien si alle uren sticht op mi 60.[regelnummer] Ende mier herten gront met stoerme dore snijt Ic dole in deemsterheit sonder claer Buten vrien troeste in vremden vaer Ghevet minne den edelen fieren minne Ende voldoet in mi al uwe beghinne. 65[regelnummer] Minne hevet mi rechte loos ghedaen Ane wien salic nu sueken raet Dats ane trouwen wilt si mi ontfaen Dat si mi omme hare hoge daet
[pagina 136]
Vore minne gheleiden dat ic haer mochte 70.[regelnummer] Mi al up gheven ochte sijs iet rochte Inne bidde hare troeste noch rade en ghene Dan si mi hare bekinne allene. Ay minne doet al uwe ghenoeghe Uwe recht dat es mijn naeste troest 75[regelnummer] Ic wille met al mi daer toe voeghen Het si ghevanghen ochte verloost Uwen liefste wille willic vore al Gestaen in quale in doed in mesval Ghevet minne dattic u minne bekinne 80.[regelnummer] Dats rijcheit boven alle ghewinne.	[tekstkritische noot]7. riken. - 12. Die leget niet bi geere noet. - 12. menege. [tekstkritische noot]22. vort ane mee. - 24. Sint mi minne dus. - 25. toende der minnen. - 28. wille no stade. - 30. ye onsten gesceen. - 33. minne en vinder. - 34. al minne. - 37. hulde soet met mi. [tekstkritische noot]43. verwerven. - 46. confort en gene. - 51. ongenade. - 60. mire. - 67. trouwe. [tekstkritische noot]71. In bidde haer troest. - 72. si mi bekinne. - 73. genoegen. - 76. verloest. - 78. in dode.

Vorige Volgende