Werken. Deel 1: Gedichten

[p. 77]

tekstkritische noten

9. Oft. - 10. fierer. - 14. alsoet zijn. - 15. berghe.

XXI.

Alse ons de bloemen van den somere comen sijn
Daer na sijn wi der vrocht in waen
Alsoe doet die edele herte fijn
Die elken stoerm van minne wilt ghestaen

Si sprect van fieren sinne

Ic gruete u minne al minne

Ende beens fier ende stout

Ic verwinne noch u ghewout

Of ic scieter mi al inne.

Hoe mochte der fiere herten yet messcien
Die al toe settet omme dat si minne vercrighen wilt
En mochte haer nemmer comen indien
Wouddi volgeven minne dat ghi volgeven selt

Alsoet sijn moet al te male

Ay worden uwe berghen dale

[p. 78]

 

Ende wij dan mochten sien

 

Uwe toghen al voltien

 

Soe quaemt ons alwale

 

Hi moet oec trecken sere die minne sal voltien.

 

 

20.

Hare wide wijt hare hoechste hoeghe hare diepste afgront

 

Hi sal in allen storme de weghen dore sien

 

Hem wert haers wonders wonder cont

 

Dats de weelde wide te gane

 

Te dorelopene ende met te stane

25

Die hoechde dore vlieghen ende dore clemmen

 

Ende dien afgront dore swemmen

 

Der minne al minne te ontfane.

 

 

 

Ay dat hoghe minne die so soete scijnt

 

Dat hare soetheit al andere soetheit verteert

30.

Soe wondet herte ende sinne dat hi van stoerme dien si gherijnt

 

Al nuwe ontmoete beghert

 

Dat hi en ontsiet ghene noede

 

Noch pine noch anxt noch dode

 

Hine hebbe ter minne spoet

35

Ay diet werct god geve hem goet

 

Fiere herte en was nie bloede.

 

 

 

Ic late die minne al wesen datsi si

 

Ic en can hare welde wondere niet verstaen

 

Al eest dat ics ghenesen mach in mi

40.

Si hevet meneghe grote gewelt gedaen

 

Dies moet hi hebben plaghe

[p. 79]

 

Diet hare met vreden verdraghe

 

Hine were met crachte hare cracht

 

Want die de minne nye en vervacht

45

Hine leefde nye vrie daghe.

 

 

 

Ic gheve minnen der minnen oorlof

 

Nu ende altoos die wille volge haren hove

 

Mi es wel wee ghesciet ic weende gheweest sijn vrouwe int hof

 

Sint icse ierste coes ic leide altoe in love ic en caent ghevolghen niet

50.

Nu scinen mi hare loene

 

Ghelijc den scorpione

 

Dat toent scone gelaet

 

Ende na so sere verslaet

 

Ay wat meine selke ghetone.

 

 

55

Hadde ic gheluc ter minne dat mi ye vloe

 

Ende mine daghe was onghereet

 

Ic soude noch verwinnen ende leven vroe

 

Daer ic nu dole in ellende te wreet

 

Waert tijt ic naems gherne een inde

60.

Ic dole met gheninde

 

Daer mi de minne doet

 

Hare volgen sonder spoet

 

Ende si blivet mi te onghehende.

 

 

 

God geve hem allen die minnen te rechte goet gheval

65

Al hebbe ic ende menich man der minnen soe cleine deel

 

Diese al kinnen si gheven al om al

 

Si ghevet dien sijs an hare selven al gheheel

[p. 80]

 

Hare hadde ye die mochte

 

Wat holpet dat men dat dochte

70.

Dat emmer wesen moet

 

Hare slaghe sijn alle goet

 

Mer die weder sloeghe hi vochte.

 

 

 

Hets onghehoort nu die over minnen yet claghen

 

Hare name es so ghement dat men hare al verdreghet

75

Die si nu stoert ic rade dat sijs nu niet en ghewagen

 

Het es hen onbekent dien si soe niet en verweghet

 

Maer die fier es ende coene

 

Sie selve te sinen doene

 

Ende were met slaghe den slach

80.

So siet hi noch den dach

 

De minne bringhet hem selve de soene.

 

 

 

Die minne nemt te verdoene

 

Si gevet hem volle pardoene

 

Ende maectene haers al vri

85

So moghen wij segghen wel ay mi

 

Hoe teme wij yet te gheroene.

21. de weghe doerzien. - 22 hars wonder. - 24. ende te doer stane. - 28. soe zuete. - 32. node. - 34. minnen. - 36. blode. - 40. groet.

48. waende. - 49. iersten. - 54. meinen. - 55. minnen.

73. minne. - 78. selve. - 81. selven. - 84. hars. - 85. wel seggen.