Huibert en Klaartje

[p. V]

Voorberigt.

Huibert en klaartje zijn voor het Publiek, dat onze Jaarboekjes leest, geene onbekenden. Deze vertelling werd reeds in de Aurora van 1843 geplaatst. Om niet den schijn op mij te laden, als of ik de vinding daarvan, als geheel oorspronkelijk, mij zelven wilde toeëigenen, teekende ik daarbij het volgende aan: ‘Dit stukje is zijne geboorte verschuldigd aan een Oostfriesch rijmpje, waarin dezelfde (ik had gerustelijk mogen schrijven, eene soortgelijke) vertelling voorkomt. Het daarin be-

[p. VI]

handelde onderwerp behaagde mij aanstonds zóó, dat ik mij eerst voornam daarvan eene vertaling of vrije navolging te beproeven; maar daar het verhaal voor ongelijk meerdere uitbreiding vatbaar was en eene veel rijker stoffering toeliet, besloot ik eindelijk het Thema te behouden, maar voorts, met eene geheele verandering van versmaat en inkleeding, het op mijne wijze uit te werken.’ - Dat ik hierin niet ongelukkig geslaagd ben schijnt het gunstig onthaal te getuigen, dat dit stukje bij mijne Landgenooten gevonden heeft (hoewel ik hierbij geenszins mag voorbijzien, dat vooral het onderwerp hen aantrok, en geheel in hun' geest en karakter viel), en het daarop gegronde verzoek des Uitgevers, om deze vertelling nog eens afzonderlijk, maar thans met een aantal houtsneê-figuren geillustreerd in het licht te mogen geven. Ik heb gemeend - indien hij hopen kon voor dit Boekske een goed debiet te kunnen vinden - dit verzoek niet te moeten weigeren, deels omdat het

[p. VII]

gunstige oordeel des Publieks mij daartoe eenige vrijmoedigheid gaf; deels omdat het ook mij voorkwam dat dit dichtstukje, wegens overvloed van figuren en portretten en gestadige afwisseling van tafereeltjes, voor het doel des Uitgevers niet ongeschikt zou gekeurd worden.

Zoo wandele dan dit rijmpje, in nog behagelijker kleed gestoken, nog eens bij oude en nieuwe kennissen rond, en zij ditmaal zijnen goeden opgang vooral aan de daarbij gevoegde plaatjes verschuldigd, waarover ik het oog niet heb laten gaan, doch waaraan de Uitgever, door teekening en uitvoering aan bekwame handen op te dragen, de meeste zorg heeft besteed.

Amsterdam 20 Nov. 1844.

B.t.H.