Haadstik 75
Yn de jister wurdt omraak molken
Presys om alve oere dy nacht steane se foar de doar. De reproduksjes fan De Nik en De Ry. De lêste begjint en ferweecht har daalk tsjin him oan. Se fertelt wat se allegearre yn de hûs en ûnder de skelk hat, ek op hokker terreinen se tige sterk is. De Ry die yn it ferline altiten itselde, syn kar hat dus goed west.
It hat elke kear wer wat komysks en ûnbeskamsums. Ek de ferfangster fan De Nik liket as twa drippen wetter op har foargongster jierren lyn. Se hat in brede folle kont, net te grut, en mei twa titen dêr't se hast net oerhinne sjen kin. Meastens hawwe froulju mei sokke gevels gjin kont, of alteast net folle, mar de útsûndering op de regel stiet ek no foar him. De Grutsk hat de salontafel mei boeken ferstevige, en hy leit út wat him yn de kop omspoeket. De froulju fine it prachtich. It is wer ris wat oars as altiten dat monnikewurk.
Nei in setsje stiet De Nik as Us Mem op har sokkel. De Grutsk wipt de holle noch wat omheech en leit har hier op har rêch. In plaatsje liket se. Se kin sa yn de reklame foar it bûnte fee út it âlde lân optrede. De Grutsk nimt in dyldo, set him oan en stoppet dy tusken har billen. It motorke draait monotoan sjongend. Heel sacht.
De Ry hat in bûtengewoan talint neffens harsels foar it sûgjen fan kullen. As se alteast skjin binne. Se kin der hast wrâldkampioen mei wurde, of op syn minst olympysk. En yndied. Tige entûsjast begjint se in setsje letter mei har wurk. De Grutsk sit op in stoel njonken Us Mem wylst er mei ien hân de dyldo stjoert. De Ry knibbelet tusken syn skonken en draait mei har har tonge en har lippen. It is in tige fredich tafriel en it wurdt wjerspegele yn de ruten foar him. It liket in sêne út in film.
Nei in setsje komt er klear yn de mûle fan De Ry. It is ien lange sidderjende útstoarting. Tageiyk drukt er de knop fan de dyldo yn en spuitet Us Mem fol. Biogarde mei druvesop sit deryn. Foar de feroaring wer