Het joodsche lied

[p. 5]

Het Joodsche Lied

Laat mij maar moede zijn en of gehuiver,
Van angst en afschuw martelt door mijn hart,
Toch vind ik troost in zenuwzieke smart
In het Hebreeuwsche lied, wonderzoet-zuiver.

Luid-juichend zingt Alkabitz, de Leviet
Hoe verheugd hij den Heilgen Sabbath beidt
En hoe droef-troostend klaagt de avondzang niet
Waarmee de vrome zijn Sabbath uitwijdt.

[p. 6]

 

Ik ben één van hun Volk en hunne zang

 

Zinge mijn lied, want langs 't gejaagde pad

 

Leed één Volk meer dan mijn Volk smaad en pijn?

 

 

 

Dus werd dit wat ik boven al verlang,

 

Meer dan de Vriendschap, meer dan aardsche schat:

 

Dichter van mijn verdreven Volk te zijn.