Verzamelde gedichten

[p. 31]

[Al dolen wij door dollen drift-cicloon]

AL DOLEN wij door dollen drift-cicloon
- reeds waanden wij ons warmste kracht gedoofd
en schroomden wij te leven, hoop-beroofd -
waartoe van pijn dit uiterlijk vertoon?...

Laat ons gelaat nog stralen, kalm en schoon
als kindgezicht dat in zijn vreugd gelooft,
en- stoot het spel zijn argelooze hoofd -
weer vlug verdriet vergeet om troostend loon.

Mijn Lief, de tranen filteren den blik
en zachter galmt de lach na diepen snik
en breeder 't lied, dat uit een afgrond stijgt...

Mijn Lief, wie blijder lijdt, ook rijk verkrijgt:
niet vóór de overwinning wijkt de strijd
en vindt ons rijpe lijven vreugd-bereid!