Verzamelde gedichten

[p. 29]

[Gelijk de jonge knaap naast vader ging]

GELIJK de jonge knaap naast vader ging,
het wordend weten metend met zijn maat
en rustig-fier in kinds-bewondering
het leven leerend wegen aan zijn daad,

zoo schrijd ik nevens u, mijn Lieveling,
mijn wankelstap in uwe voren gaat
mijn stillen wil, dat grillig twijfelding
geheven naar den ernst van uw gelaat...

en mijn geloof, zoo ongestadig-broos
dat grijzen twijfel boven rust verkoos,
gewend naar 't vroom aanvaarden van uw ziel...

en al den hunkerhonger van mijn hart
- zoo vaak door dichte duisternis verward -
gericht naar 't licht dat uit uw liefde viel...