Voor de overlevenden

[p. 68]

Ze zijn niet meer als toen
Tekst: Boudewijn de Groot

Tot nu toe was het nooit geheel volmaakt:
verbrande steden en een volk om voor te sterven,
een tomeloze liefde en een derde die het kon bederven
tot nu toe was het nooit geheel volmaakt.
Er is gezegd: er komen andere tijden,
er is gevochten voor een nieuw fatsoen,
er is niet geluisterd naar wat anderen zeiden,
ik heb geen zin het nog eens over te doen.
het is nu beter al je vrienden maar te mijden:
ze veranderen snel en zijn niet meer als toen.

De grote waarheid is intussen achterhaald,
wat vroeger wet was is nu bij de wet verboden.
De ouderen zijn niet meer zoals vroeger, halve goden,
en de vis wordt ook niet meer zo duur betaald.
Natuurlijk zijn er mensen die nog lijden,
en de vrede is nog steeds een visioen,
het is geen tijd om nu je bedje al te spreiden
al zijn er mensen die dat nu al doen.
Het is dus beter al je vrienden maar te mijden:
ze veranderen snel en zijn niet meer als toen.

Maar denk in Godsnaam niet dat we er al zijn,
er moet zo wel het een en ander nog gebeuren
en het blijft vechten, hoewel de anderen niet ophouden met zeuren
dat het vroeger beter was; zo rustig en zo fijn
dat zijn je vrienden die eertijds altijd zeiden
dat zij het later anders zouden doen
ze wilden zich van elk gezag bevrijden,
nu doen ze niets, ze houden hun fatsoen.
Het is dus beter deze vrienden maar te mijden:
ze veranderen snel en zijn niet meer als toen.

[p. 69]

 

Morgen is het weer zoals vandaag

 

het lijkt veranderd maar jullie weten beter

 

al wordt de grond intussen onder jullie voeten heter,

 

jullie rekenen niet af, je bent te traag

 

er is gezegd: er komen andere tijden

 

er is gevochten voor een nieuw fatsoen,

 

er is niet geluisterd naar wat anderen zeiden.

 

Ik heb geen zin het nog eens over te doen,

 

daarom heb ik besloten jullie maar te mijden:

 

jullie zijn hetzelfde, geen vrienden meer als toen.