Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 17

4363A. 1639 november 1. Aan W. de Groot.¹

Fratri carissimo Wilhelmo Grotio, iurisconsulto et advocato, H. Grotius s[alutem dicit].

Redit ad te, mi frater, libellus ad Lucanum noster, pridem tibi dictus, aliquanto nunc auctior.² Aequum enim fuit, cum tua in me creverint benefacta, fraterna pro rebus meis, pro liberis autem meis paterna sollicitudine, crescere etiam hoc qualecunque grati adversum te animi testimonium. Conferent plura in magni spiritus lateque patentis doctrinae poetam quibus plus erit otii. Nobis satis fuit negotia lectione, etiam politicis non inutili, distinguere.

1 Gedrukt in M. Annaeus Lucanus, Pharsalia sive de bello civili ..., ‘Apud Ioannem Blaeuw’, Amsterdam 1643 (BG no. 430, ex. aanw. in Amsterdam, UB, sign. 1071 E 35), p. [294], en ‘Apud Ioannem Blaeuw’, Amsterdam 1643 (BG no. 431, ex. aanw. in Amsterdam, UB, sign. 1024 J 50), p. [304]. Deze opdrachtbrief staat afgedrukt op de versozijde van de titelpagina ‘Hugonis Grotii in Lucani Pharsaliam Notae ex binis antehac editis iunctae, auctae, correctae’. Beantw. d. no. 4417 (dl. X), dd. 5 december 1639: ‘Pro inscriptione Notarum ad Lucanum mihi facta gratias immortales habeo’.

2 Al in 1637 beschikte Grotius over een nieuwe versie van zijn noten bij Lucanus' Pharsalia. In de edities van 1626 en 1627, uitgegeven door de Leidse drukker Jean (Le) Maire (BG nos. 425 en 428), waren deze noten nog in twee gedeelten aan de tekst toegevoegd. Het tweede gedeelte, ‘Hugonis Grotii in Lucani Pharsaliam Notarum pars altera, nunc demum edita’, werd ingeleid door een opdrachtbrief aan Willem de Groot, dd. 1 augustus 1625 (no. 997 (dl. II)). Jean (Le) Maire voelde weinig voor uitgave van de nieuwe versie van de noten. Uiteindelijk verscheen deze versie bij het Amsterdamse uitgevershuis Blaeu (BG nos. 430-431). Vgl. no. 4311 (dl. X), nos. 4552, 4771 en 4787 (dl. XI), en P.P.Witkam, ‘Hugo Grotius's edition of Lucan’, in: Quaerendo 12 (1982), p. 263-280, hier p. 269-272 en 279.

[p. 496]

Deus optimos parentes nostros, te ac suavissimam coniugem liberosque vestros et omnes qui nos sanguine, affinitate, amicitia aut etiam horum studiorum communione contingunt, incolumes diu servet.

Lutetiae, Calendis Novembribus anni 1639.