Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 15

6635. [1644] januari 8. Van C. de Groot.¹

Monsieur,

J'ay receu la lettre par laquelle vous me faictes entendre que les offres et propositions que j'ay faictes à la Republique ne sont pas approuvé[e]s ny de vous, ny de ma me-

1 Hs. Den Haag, ARA, Eerste afd., coll. Hugo de Groot, aanw. 1911 XXIII no. 25, 25. Eigenh. oorspr. Antw. op een ontbrekende brief. Grotius' oudste zoon Cornelis (1613-1661) verkende in Venetië de mogelijkheden om zijn in 1641 afgebroken militaire carrière te hervatten. Aanvankelijk was het de bedoeling dat hij met een vendel Zwitserse huursoldaten dienst zou nemen in het leger van zijn vroegere commandant Christoph Martin, vrijheer van Degenfeld, maar bij aankomst in Venetië (eind oktober 1643) bleek de vrijheer nog te velde te zijn. Weldra bereikte hem het verleidelijke aanbod om op te treden als troepenwerver in de omgeving van Marseille (nos. 6515, 6557 en 6594 (dl. XIV)).

[p. 21]

re, ny de personne de nos amis,² nonobstant que ce que j'ay faict a esté conforme au jugement de beaucoup de personnes en ces quartiers, qui ont veu bien reussir de semblables entreprises depuis qu'ils y sont. Quoy que s'en soit, vos commendements servent partout de regle à mes actions, aussy n'entreprendray[-je] rien que je ne demande auparavant vostre avis et sois asseuré de vostre consentement. Il est vray que la levée de deux cents Suisses est moins dangereuse et embarassante, mais quoy que puisse dire monsieur Marini,³ nous sçavons bien par deça que les passages sont entierement bouclés, si bien que le baron de Coupet⁴ après avoir faict de grands despens est encore arresté avec sa levée dans le pais de[s] petits cantons catholiques, et que en cas que la guerre continue ces messieurs, s'ils veulent avoir de gens de ces costés, seront obligé[s] à leur demander le passage et recognoistre leur courtoisie, sans quoy il ne leurs sera jamais octroyé.

Icy le cardinal Bichi faict de propositions pour la paix,⁵ le[s]quelles ne sont pas tout à faict rejettées. Je vis hier monsieur Corraro, celuy qui a esté ambassadeur à Paris devant monsieur Justiniano.⁶ Il est tenu icy pour homme franc et de grand pouvoir; m'asseure qu'il est grandement de vos amis, comme d'ailleurs m'en a asseuré monsieur le baron de Degenfeldt, et me promet de s'employer pour moy. Il m'a receu avec grande civilité et offert sa maison pour le temps que j'ay à estre dans Venise. Monsieur Degenfeldt se treuve icy,⁷ mais d'autant qu'il luy reste encore quelque douleur au[x] jambes, ne sort pas. Il me recommandera à touts ceux qui ont le pouvoir et la volonté de luy faire du bien. Les traictés de paix retardent un peu mon affaire; neantmoins j'espere que tout ira bien, et que je vous donneray subject de croire que je suis, monsieur,

vostre tres humble et tres obeissant fils,
C. de Cornets de Groot.⁸

2 De familie in Parijs verwierp dit voorstel op grond van het verbod dat de regentesse had doen uitvaardigen tegen het lichten van Franse soldaten voor de Italiaanse krijg.

3 Carl Marin, de Zweedse resident te Zürich, was Cornelis de Groot in september 1643 behulpzaam geweest bij het vinden van de juiste contacten.

4 Daniel II de Bellujon, baron van Coppet, was er niet in geslaagd om de door hem geworven Zwitsers over de passen van Graubünden te loodsen (Jecklin, Materialien I, p. 389). Op zoek naar een alternatieve route over Tirol stootte hij op tegenwerking van de autoriteiten in de kantons Luzern, Uri, Schwyz, Unterwalden en Zug (Rott, Hist. représ. dipl. VI, p. 20-26).

5 Op 26 december 1643 verscheen kardinaal Alessandro Bichi in Venetië. De volgende dag toonde hij de doge zijn machtiging om op te treden als bemiddelaar in het conflict tussen de paus en de Italiaanse vorsten (Venetië, groothertog Ferdinando II van Toscane en Francesco I d'Este, hertog van Modena) over de rechten op het hertogdom van Castro (V. Siri, Il Mercurio overo Historia de' correnti tempi III, p. 932-940).

6 Angelo (Anzolo) Correr (1605-1678), op 26 november 1636 gekozen tot vertegenwoordiger van de republiek Venetië in Parijs, verscheen op 26 januari 1638 aan het hof van koning Lodewijk XIII. In 1641 droeg hij zijn taak over aan Girolamo Giustiniani. Terug in Venetië ontving hij de benoeming tot ‘provveditore e commissario sopra le milizie’ (DBI XXIX, p. 480-485; Relazioni degli Stati Europei, Serie II, Francia II, Venetië 1859, p. 313-362).

7 Na een niet helemaal bevredigend verlopen carrière in Franse dienst had Christoph Martin, vrijheer van Degenfeld (1599-1653), in 1642 een hoge functie in het Venetiaanse leger aanvaard (NDB III, p. 558-559, en SBL X, p. 573-578).

8 Het is voor het eerst dat Cornelis de Groot zijn Venetiaanse brieven ondertekent met C. de Cornets de Groot. Hij zinspeelt hier op de afstamming van zijn familie uit het Provençaalse adellijke geslacht Cornets of Des Cornets; zie no. 1539 (dl. IV).

A Venise, ce 8 de Janvier.

Bovenaan de brief schreef Grotius: Rec. 31 Ian. 1644.

En in dorso: 8 Ian. 1644 Cor. de Groot.