Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 13

[p. 244]

5734. 1642 mei 31. Aan A. Oxenstierna.¹

Excellentissime et illustrissime domine,

Habemus hic² - laus sit Deo - omnium virtutum perfectissimum specimen marescallum Hornium magnis honoribus affectum a rege, cardinali, Chaviniaco, Schombergio, Mileraio. Expectat nunc tempus, ut videat reginam et principem Condaeum.³ Interim urbem hanc consternavit tristis nuntius de clade, quam accepit Guichius, die XXVI mensis huius. Melos et Beckius post captam Basseam copias suas disiunxerant rumoremque etiam sparserant de obsidendo Caleto. Sed subito recollegere se ad XX millia et Gallos sub Guichio, tenentes se in loco parum munito, cui nomen Haincurtio, non longe a Guisa, adorti sunt medio tempore inter meridiem et vesperam. Pugnatum per horas quatuor. Galli, qui ad octo erant millia, ita caesi, ut vix mille evaserint, captae machinae, commeatus, homines quidam. Harcurtius, qui in agrum Caletensem properaverat, hoc nuntio accepto rediit habens secum ferme XII millia. His iungentur ex Normannia, Picardia, Campania et vicinis locis nobiles ex feudorum lege ad arma evocati. Sed non ita cito id fieri poterit, quin interim oppidum aliquod ab hoste obsideri aut etiam incursus aliquis et terrarum populatio fieri possit.

Sunt et alia mala, sed minora. Nam Motta Odincurtius prohibitus ab hoste est obsidere Tortosam non sine aliquo et ibi damno, quod quantum sit nondum recte scitur. Tum vero comes Susae cum Melissam arcem in Basileensi tractu obsedisset, coactus est inde abscedere. Rex scribit sperare se Perpinianum in sua potestate fore sub Iunii finem. Ducis Caroli miles et sub Broio caesarianorum sex cohortes cum Bavaricis eunt in terras apud Coloniam.⁴ Liber ab iis Halerius videtur Diosae obsidium agitare. Ossenvillius autem oppida Alsatiae, quae Galli tenent, munit contra vim Joannis Waertii, qui in Suevia agmen collegit. Et dux Bulionius in Pedemontano agro brevi producrurus militem dicitur.

Ostendit se et contra papam dux Parmensis septem millibus militum, pecunias habens a Venetis, Ethrusco, Mutinensi. Erfurdenses nostri oppressis ad Rudelstatum caesarianis sexcentos equos abduxisse dicuntur. Brittones illi quinquies mille, ab Anglis adeo formidati, tandem in Batavos advenere.⁵ Perstat rex Britanniae in proposito transeundi in Hiberniam, renitente acriter Angliae parlamento. Eunt illuc a Batavis legati, sed non multum profecturi putantur, ideo quod nolint parlamentarii externos immisceri rebus suis.⁶ Rex Hispaniae eos, qui Perpiniani esuriunt, solatur spe auxilii. Hispani, qui Mediolani sunt, minantur Casali. Queruntur Galli de principe Arausionensi, quod tam sero se moveat.

H. Grotius.

1 Tekst naar copieboek Dresden, Sächs. Landesbibl., C 61, 82; gedrukt in Oxenst. Skrifter 2. afd., IV, p. 203 no, 430. Afschrift ook in copieboek Leipzig, UB, ms. 2633, f. 167.

2 Onderstaande berichten komen ook voor in Grotius' brief aan Nicolaes van Reigersberch dd. 31 mei 1642 (no. 5733).

3 Gustav Karlsson Horn had deze autoriteiten ontmoet op zijn reis van Breisach naar het Franse legerkamp bij Perpignan. Op 2 juni zou hij in Saint-Germain-en-Laye door de koningin ontvangen worden (Gazette 1642, no. 65, dd. 17 mei, en no. 75, dd. 7 juni 1642).

4 De keizerlijke generaal-majoor Alberto Gaston Spinola, graaf van Bruay, hield regimenten in reserve in Frankenland (Doc. Boh. VI, p. 430 nos. 1294 en 1295; Foerster, Kurfürst Ferdinand von Köln, p. 208).

5 Aangekomen in de Republiek werden de Bretons op binnenschepen naar het leger van Guébriant vervoerd.

6 Het vertrek van de Staatse ambassade tot bemiddeling in de Engelse geschillen werd voor onbepaalde tijd uitgesteld.

Lutetiae, XXI/XXXI Maii 1642.

Dicitur minor esse quam creditus fuerat interfectorum ad Haincurtum numerus, ideo quod multi ex fuga servati nunc demum appareant tum Castelleti, tum alibi. Audimus insuper Halerii copias Harcurtio se adiungere.

[p. 245]

Bovenaan de brief in de copie te Leipzig: Argumentum. Hornii adventus. Guichii clades. Rhenana et alia Anglica. Hispanica. Belgica.