Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 6
(1967)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd2494. 1636 februari 28. Aan P. SchmalzGa naar voetnoot8.Nobilissime Domine, Ex tuis 8/18 Ianuarii datis cognoviGa naar voetnoot9 libenter etGa naar voetnoot10 res Suedicas bene procedere et te ob negotia te digna in patriam mitti. Deum precor, ut et patriae et tibi cuncta eveniant prosperrime. Et si aut ad hoc aut ad illud mea opera aliquid adferre auxilii possit, tum demum vero solidoque fruar gaudio. Ita ut jusserat magnus D. cancellariusGa naar voetnoot11, ex quo hac legatione ornatus sum, scripsi non quidem minima, sed summamGa naar voetnoot12 rerum literis ad reginamGa naar voetnoot13, nemo est, qui mihi unquam e Suedia responderit. Scio D. cancellarium satis idoneum esse auctorem tuendo muneri, quod in me contulit, sed adversus casus mortalitatis, | |
adversus controversias, quas hic interdum de potestate magni cancellarii moveri audio, tum vero, ut constantius animosiusque tueri possim commendatam mihi regni dignitatem, non abs re sit palam fieri, in Suedia probari, quo optime id fieri potest modo, quod de me constituit magnus cancellarius. Ego si illiGa naar voetnoot1 ingratus non sum, me, meos, meaque omnia honori atque utilitatibus Suediae dedicare constitui. Utinam tam bonoGa naar voetnoot2 ipsorum fructu quam ego id optima fide cupioGa naar voetnoot3. FilioGa naar voetnoot4 etiam ad notos mihi D. comitem BraheGa naar voetnoot5, D. SkytteGa naar voetnoot6, D. SalviumGa naar voetnoot7, si forte in Suediam iret, literas dederam. Nunc quando is, quod gaudeo, apud magnum cancellarium manet, tu mihi ut fidus amicus pro omnibus literis eris. Postquam in propinquis Suediae partibus est D. cancellarius, desii in Suediam scribere, quod ea, quae undique nuntiantur collecta ipsiusque acerrimo digesta judicio mallem illuc perferri. Plane probo generosum M. cancellarii consilium de pecunia quanquam debita non submisse oranda. Certus sum nec terunciumGa naar voetnoot8 daturos, nisi nos novis pactionibus suam accessionemGa naar voetnoot9 faciant, id vero, si quid recte judico, tanti non est. Stulti sunt, nisi intelligant LeflerianaGa naar voetnoot10 conventa ne nominari quidem posse, nisi cum contemptu Suedici nominis. Ex compendiariis, si prudens adsit interpres, nihil est ipsis compendii. Dani nothusGa naar voetnoot11 hic sine responso detinetur. Magnificum his videtur multos habere ambitores, et jam in ducis ParmensisGa naar voetnoot12 gratiam choreaeGa naar voetnoot13 ubique etGa naar voetnoot14 comoediaeGa naar voetnoot15, quanquam intra quadragesimam. Rumor est etGa naar voetnoot16 ducem BernhardumGa naar voetnoot17 huc venturum, quem vis hostium credita major in Campaniam non fugere - id enim dicere nefas - sed retrocedere coëgit. Erit, cum poeniteat Gallos sprevisse Suedorum fortem amicitiam. In ItalicaGa naar voetnoot18 Valle Telina res frigent magnis et ibi hostium copiis. Mirum est Gallos sponte sua festinabundos nunc optimas occasiones prolatando perdere. Meminimus cum Rhaetia cum Insubria ita exiguas habuereGa naar voetnoot19 HispaniGa naar voetnoot20 et CaesarisGa naar voetnoot21 vires a milite, a belli paratu, a commeatu, ut occupare volenti paterent. | |
Nunc omnia illicGa naar voetnoot1 abunde sunt et crescunt quotidie ex Hispania, Genua, Etruria. PontifexGa naar voetnoot2, qui Gallis in spem crescentis ipsorum etiam per Italiam potentiae faverat, rebus contra cedentibus subtrahit se et, ut moresGa naar voetnoot3 illius aulae, ad validiorem se applicat. Magnae in regno Neapolitano, magnae per Hispaniam indictiones in sacri profanique ordinis homines fiunt. In Gallia praeter novas dignitatum nundinas nihil est quod reperiatur. His quoque parlamenta intercedunt, aperte, quoGa naar voetnoot4 longius absunt, Lutetianum timidius et eo acrioreGa naar voetnoot5 indignatione, quod vi premitur. Nobilitas postrema expeditione partim intermortua, partimGa naar voetnoot6 exhausta opibus, ea mala sensitGa naar voetnoot7, ut nullorum graviorum metuGa naar voetnoot8 cogi possit ad obsequium. Credo et hostibus sua exercitia, sua incommoda; neque eo hocGa naar voetnoot9, dico, quod de salute regni tam potentis desperem, sed quod eorum probem consilia, qui ita se bello parant, ut pacem interim aequam et honestam non repudientGa naar voetnoot10. Rogo me notis ignotisque commendes et rogo, si quid est, in quo utilis esse possim, utantur imperio. Vale, vir nobilissime. Tuus animo non fucato
| |
18/28 Februarii 1636. | |
Adres: A Monsieur Monsieur Schmalchius, secrétaire de monseigneur le grand chancelier de Suède. |
|