Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

1533. 1630 augustus 22. Aan G.M. Lingelsheim³.

Opitii⁴, quem mihi commendaras, Lingelshemi optime, et ingenium et eruditio et mores, quantopere mihi se probent, haud facile dixero, sed tu ex te de me judicium facito, nec falleris⁵. Vereor, ne hoc arrogantius sit, sed dicam tamen recordari me summa cum voluptate, quae nobis fuerit jam a multo tempore et studiorum et judiciorum germanitas. Hoc tamen⁶ dolet, quod viro tali et amico, quod summum est, tuo, non potuerim rebus ipsis ostendere, quanti eum facerem. A doctissimo Berneggero⁷ per⁸ literas et Iustini historiarum⁹ partem accepi,

3 Copie Kon. Bibl. Kopenhagen, cod. Gl. Kgl. Saml. 2133, 4^o n^o. 155. Ik volg de editie der Epist. Gedrukt Epist., p. 89; Reifferscheid, Quellen I, p. 415; Celebrium quondam eruditissimorumque virorum epistolae Varii argumenti ex Museio Jaskiano. Dantisci, Typis Rhetianis, A.C. MDCLXX, p. 14.

4 De dichter Martin Opitz (1597-1639). De Kopenhaagse copie heeft i.p.v. commendaras de lezing commendaveras.

5 De woorden ‘nec falleris’ ontbreken in de Kopenhaagse copie.

6 De copie uit Kopenhagen heeft ‘tantum’, evenals de uitgave van Reifferscheid.

7 Matthias Bernegger (1582-1640), hoogleraar te Straatsburg.

8 De copie uit Kopenhagen heeft ‘et’, evenals Reifferscheid.

9 Iustini in Historias Trogi Pompeii epitomarum editio nova, accurante Matthia Berneccero; vgl. n^o. 1523, p. 236 en n. 4 aldaar.

[p. 251]

placet specimen; cujus compar Salmasio¹ servo, brevi heic futuro, nisi improvisum quid spem ab ipso nobis factam interceperit.

De publicis addo nihil. Vix quicquam est quod narrare libeat et si quid est, Opitius ne haec quidem ignorat.

Tibi tuisque omnia opto quam secundissima.

Lutetiae, 22 Augusti 1630.

Tua amicitia glorians
Hugo Grotius.

1 De Franse filoloog Claude de Saumaise.