Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

585. [1618. Einde Sept.]. Van Maria van Reigersberch².

Alderliefste,

ick en hebbe tot dees tijdt toe aen u niet gheschreven, omdat ick u niet en wyste te ontbieden. Mijn goede disposite hebt ghy van Willem³ konnen verstaen ende tsedert hy by u gheweest is van De Vries⁴ die ick dagelijckx tweemael belaste u daervan te verseeckeren; ick en hebbe noyt eenige swaricheyt in uwe nochte myne saecke ghemaeckt, ick kenne u ghemoedt ende met wat konscientie ghy in dese ende andere dyngen altijt hebt ghewandelt. Hadt ghy profijt ofte eere daerin ghesoecht my soude konnen aen hebben de kleynicheyt die ons gheschiet, nu houde ick voor seecker dat ghy nerregens in en kont werden verkort. Uwe ghoede ghenegentheyt tot den dienst van het landt meene ick Zijn Excellentie soo wel bekent te sijn dat hy niet gheren soude sien dat u iet misschiede. Het heeft my wat aengehadt dat ick by u niet en hebbe mogen commen nochte geen tydinge van u verstaen, dan ick hebbe de redenen wel konnen bedencken. Ick weet dat voor het examen men sulcx niet heeft willen toelaten. Nu meene ick dat ghy morgen ofte over morregen sult werden ghehoort, dat is 't daer ick naer verlanghe, vast vertrouende dat ghy uwe gestiën met goede redenen

2 Hs. U.B. Amsterdam. Gedrukt Brandt, Leven I p. 149; Brieven van Maria van Reigersberch, ed. Rogge p. 46. De eerste examinatie van Grotius had Maandag 1 October plaats (Fruin, Verhooren p. 104); ik stel den brief daarom einde September.

3 Willem van de Velde, De Groot's klerk.

4 Rogge vermoedt dat hij een klerk of bediende van De Groot was.

[p. 13]

sult connen verdedygen. Kan oock niet twiffelen ofte sal daernaer anders op uwe saecke werden gheledt. By my sal meede beter devor gedaen conne werden. Al dat ick u wenschen kan dat is dat u Godt ghesondtheyt verleene, gherustheyt gheeft u uwe goede konscentie. Voor my houft ghy geen swaricheyt te maecken: ick ben te vollen gherust ende wel te passe; soo doen oock alle de vrienden en de kinderen. De woorden dye ghy my spraeckt eenighe dagen voor ons afscheydt commen my dickwels te vooren, ende trooste my daer meede dat het den geenen die best handelt niet altijdt best en gaet, maer dat dickwels tegenspoet haer van noode is opdat sy hare herten van de eerde ten hemel mogen trecken, ende de ghedachtennisse daervan geeft my eenen vasten troost. Bidde u oock te willen gedencken de goede resolutie die ghy altijt by my hebet ghevonden om swaricheyt uut te staen; ghelooft vast dat die nu niet minder en is. Sorcht allenelijck voor u ghesontheyt, bekommert u nergens meede opdat het derreven van uwen slaep uwe ghesontheyt niet verkorte. Desen brief hebbe ick u willen schriven. Ick soude het wel eer ghedaen ende van u verwacht hebbe, dan hoore dat de brieven die ghy ende andere schriven in andere handen commen ende onder de man loopen, excusere u daerom daervan garen. Dit versoucke ick alleen dat ghy my met een open briefken laet weeten hoe dat ghy al te passe zijt. Vaert wel ende sorcht voor my niet, dan weest in alles wel gherust ende hiermeede goeden nacht.