Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

568. 1618 Maart 31. Van Jan Gruter⁹.

S.P. Non ita Suffenus sum, quin respiciam a tergo¹⁰; sed tamen quamvis cautex essem aut ferrum, necesse foret exultarem ad epistolam tuam, virorum clarissime, ita tota stillat mero laudum mearum immeritarum nectare; quare eam exosculor amplectorque tanquam interpretatione tam benigna animum prodat mei amantissimum potius, quam praeferat iurati testis pondus. Erit igitur nobis incitamenti magis loco quam elogii: quamvis et elogii, sed nec ubique nec semper, sed ubi incidam in duros istos Lucumones, qui soli omnia esse volunt, omnia videri. Ego certe conscius curarum laborumque, quos sustinui in illo vere Tulliano¹¹, non despero cuivis approbare posse et studium meum et animum. At an etiam aliquid praestiterim operae pretium, pendet a vestra lance, qui me amatis, ideoque posthabito stricto iure in consilium adhibetis ius aequum. Nam heic Io. Philipp. Paraeus¹² persuadere nititur, plus inlatum boni quam

9 Hs. U.B. Amsterdam, cod. 30V. Antwoord op n^o. 549.

10 Catullus XXII.

11 Zie p. 596 n. 6.

12 Philoloog (1571-1648); zoon van den p. 530 n. 8 genoemden David Paraeus.

[p. 612]

mali monumentis Ciceronis meo stilo. Iudicium eius tale est, quia ei auctor fueram ne secundo ederet suum Plautum¹; aut si, sequeretur in omnibus per omnia exemplar Taubmani², a me scilicet recensitum. Ibi ille mihi obiicere et aemulationem, et odium, et animum hostilem, denique brevi demonstraturum, mangoniis meis Plautum mire misereque aegrum. Quamvis congredi cum tali dedecus sit summum, tamen constitui, postquam Plautum iterum protulerit cacatis suis notis permerdatum, in manus sumere rursus exemplar Camerarianum³, novamque ad id, ceu regulam, adornare editionem. Si tamen forte longo illo itinere defecero, obsecro te, ut memoriam mei comiter conservare digneris, nec patiaris mortuo insultare Asinum Apuleii inversum; eum inquam, cui sub specie humana mens obbrutuit. Eadem obtestatione conveni item omnes amicos D. Heinsium, D. Meursium, non tam meo respectu, quam bonarum literarum, quae in hoc tractu sub tam infelicis sideris perenni Rectore nimium quam aut frigent aut contemnuntur. Confugio igitur cum Camoenis meis ad vos, quibus ut omnem benevolentiae sinum pandatis, pluribus non exambio, ne videar naturae vestrae iniurius; aeternam potius veneror providentiam pro vestra incolumitate, qua diu diuque vobis maneat mens sana in corpore sano. Scribo raptim XXXI Martii CIƆIƆCXVIII Francofurti, cum ante dies quatuor Heidelbergae tantum non strangulatus fuissem ab angina.

Gloriae vestrae famaeque faventissimus
Ianus Gruterus.

1 Hij had 1610 een Plautus-editie gegeven; de tweede editie verscheen 1619.

2 De Plautus-editie van Fr. Taubmann van 1605.

3 Een exemplaar van de Plautus-uitgave van Joachim Camerarius van 1566 met hss. aanteekeningen van Gruter is op de U.B. te Leiden.

Resaluto perofficiosissime Ampliss. virum D. van der Mylen, sed et veterrimos amicorum Dominos fratres Rosendalios⁴.

4 Zie p. 155 n. 1.

Adres: Clarissimo egregioque virorum Dn. Hugoni Grotio etc.