Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

254. 1613 Febr. 19. Van J. Rutgersius¹.

Amplissime Groti.

Iam octiduum est, cum ad te prolixe scripsi, et amplitudini tuae super novo honore² gratulatus sum. Robertus Stephanus³ οὐχ ὁ νότος, est enim et alius, ἀλλὰ παραβάτης, idem sibi faciendum existimavit. Sed ne gratis ad templum tuum accederet, hos libellos infert pulvinari tuo; rogatque, ut ea humanitate accipias, quam et ipse toties audivit praedicari absens, et ego praesens expertus sum. Alterum, ni grave est, Heinsio mitti cupit. Vale vir clarissime. XVIIII Febr. CIƆIƆCXIII. Scribebam Lutetiae Parisiorum.

Tibi obligatissimus
Ianus Rutgersius.

1 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.L. 1961.

2 De ‘novus honor’ kan niet het pensionarisschap van Rotterdam zijn, daar Grotius' naam als zoodanig eerst in de vergadering der Vroedschap van 14 Febr. genoemd wordt, toen Hogerbeets, die eerst aangezocht was, bedankt had (Brandt, Leven I p. 43). Kan Rutgers al iets geweten hebben van het gezantschap? Blijkens den brief van Boreel (n^o. 253), die schrijft ‘In Engelant kommende sal Uwe E. syen etc.’, wist deze er 31 Jan. reads van.

3 In de boekdrukkersfamilie Estienne (Stephanus) komt de voornaam Robert telkens voor. In 1613 is ‘de bekende’ Robert III, die van 1606 tot 1630 drukte. Robert IV, zoon van Henri III, is waarschijnlijk de boven bedoelde. Zie A.R. Renouard, Annales de l'Imprimerie des Estienne (1843) p. 486.