Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

227. 1612 Febr. 23. Aan D. Heinsius².

Literas, quas ad affinem³ miseras meum, Heinsi doctissime, reserare ausus sum, cupiditate nimia videndi Socratis⁴ tui, tum ne Senatorum desideria morarer, quibus exemplaria te mittere non dubitabam. erat enim Nicolaus noster in Zelandia estque etiamnum, reditu, ut videtur, hoc frigore intercepto. Omnes qui legerunt orationem tuam, gratias tibi agunt, ipsam orationem laudant, non modo ut tua omnia, verum etiam inter tua. Post tantorum virorum iudicia frigida sit mea commendatio. Et soleo de te ubique potius quam apud te loqui. Uno verbo dicam, mel Hymettium. Nunc literas ad te mitto, quas ad me Casaubonus: alteras quidem inscriptas tibi⁵ quae simplices sunt, ut aspicienti patet: caeterum ad Bertium alteras in quibus nescio quid latet, uterum enim gestant. Dabis operam, ut curentur: simul rogo molestum ne sit, si forte illac transis, aut per famulum, monere Raphelengium, exemplaria mihi tria aut quatuor Antiquitatis Reip. Batavicae⁶ mittat. Petiit enim a me Galliae legatus⁷ vir ut tui amantissimus, ita tuo vicissim amore dignissimus, quod ubi voles experieris. 23 Febr. 1612.

Tui observantissimus
H. Grotius.

2 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.G. 77. Gedrukt Burman, Sylloge II p. 432.

3 De straks te noemen Nicolaas van Reigersberch.

4 Heinsius' ‘Socrates, sive de moribus et vita Socratis oratio’ is in 1612 uitgekomen. Casaubonus had haar begin Mei 1612 reeds ontvangen (Cas. Epp. p. 466). Ze is in Heinsius' Orationes (1657) p. 243 herdrukt. Aan het slot worden daar de raadsheeren in den Hoogen Raad, Rochus van den Honert, Apollonius Schotte en Caspar Vosbergen toegesproken, die bij de oratie tegenwoordig waren; zij zijn zeker de na te noemen Senatores. Maar in de editie van 1612 ontbreekt die toespraak, zoodat het vermoeden voor de hand ligt dat de oratie reeds gedrukt was toen ze werd uitgesproken.

5 Casauboni Epp. p. 448.

6 Rogge 148.

7 Sedert 1612 was Refuge (Reffuge) extra-ordinaris ambassadeur van Frankrijk in Den Haag. In een brief van Van Aerssen uit Parijs van 8 Nov. wordt zijn komst aangekondigd (Res. Staten-Gen. 22 Nov. 1611). Door ziekte werd deze echter vertraagd (Winwood, Memorials, III register). 4 Febr. 1612 compareert hij ter St.-Gen. en spreekt zijn propositie uit. Zijn vertrek valt tusschen 31 Mei en 28 Juni 1613.