Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

[p. 164]

190. 1610 Maart 30. Aan D. Heinsius¹.

Mitto tibi carmen², Clarissime Heinsii, non quale tua eruditio meretur, nec sane quale debeo tibi meritissimo, qui me immeritum saepe laudibus tuis obruisti, sed quod tu tamen, qui et occupationes nostras nosti, et ista scis non suo pretio, sed animi affectu aestimanda, aequi consules. Dixi in eo quod verissimum est, mirari me quomodo tot linguarum tot generum carmina tam feliciter omnia tractes, quam veterum pauci singula. Et hic de carminibus tantum mihi sermo. quid si illud de scriptis antiquorum acre iudicium, quid si philosophiam sectarum omnium, quid si denique per omne id quod sciri potest diffusa studia tua velim prosequi? Quae cum considero, amicitia tua nihil mihi puto contingere posse gloriosius. teque oro et precor, ut eam mihi perpetuo tam integram serves, quam ego in admirationem tui defixus sum. III. Cal. Apr. CIƆIƆCX.

1 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.G. 77. Gedrukt D. Heinsii Poemata (1613) p. 582; Burman, Sylloge II p. 429.

2 Het epigramma ‘In Danielis Heinsii Poemata’, gedrukt in bovengenoemde editie van de Poemata, vóór den brief, en in de editie van 1640 Adoptiva p. 166; ook in Grotius' Poemata p. 257. Brief en epigram zijn geschreven naar aanleiding van het verschijnen der editie van Heinsius' Poemata van 1610. Beide edities, 1610 en 1613, zijn zeldzaam; exemplaren op de Kon. Bibliotheek, Den Haag.