Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

142. 1608 Aug. 18. Aan D. Heinsius³.

Clarissime Domine, ita te illa amet, quam tu satis belle Luciam nominas, caeterum nescire non debes haud indecoro vocabulo Margaritam eandem appellari, ita enim illam ϰαλέουσι ϑεοί, nimirum Vettius⁴ et Bloncquius, μεροπές τ᾽ ἄνϑρωποι, hoc est Tuningius et sui similes. miraberis quo eam tam longo hyperbato: sed hoc volebam, ita te illa amet, ut ego literas tuas, in quibus legens σημεῖα ϰαὶ εἰϰότα morbi sane mihi non incogniti recolui mecum veteris vestigia flammae⁵. Votum meum simplicius efferre non possum, quam, optare me, ut idem Heroinae isti a te fiat, quod tu meae factum putas, cum primum in amorem incidisti. Interim nescire non debes, Tuningium ad illam scriptitare, animi, ut puto, causa: tibi tamen opera danda est, ne plus ille ioco facere videatur quam tu serio. Si quid vis facere, quod ille assimulare non possit, scribe versus, sed quos legat ipsa Lycoris⁶. Materiam sumendam non arbitror, neque ab illo misero Vale, cum ipsam apud hortum relinqueres, neque vero a rheda, et arboribus illis apud

3 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.G. 77. Gedrukt Burman, Sylloge II p. 417. Voor den inhoud zie n^o. 143.

4 Vettius is zeker een lid van het Zeeuwsche geslacht Veth, waarschijnlijk Jan Veth, burgemeester van Middelburg in 1603, en verwant aan het geslacht Luycx, welks wapen op zijn wapenbord boven zijn graf voorkomt. Bloncquius zie p. 126 n. 2.

5 Virgilius, Aen. IV, 23.

6 Virgilius, Buc. X, 2.

[p. 125]

Westhovum¹ tuorum suspiriorum consciis, sed quomodo mansionem hic tuam, cum id maxime vellet, impetrare non potuerit. Aliquid illi praestare debes, cui tantum negasti. Ego qui iam aliquid iuris in novam nuptam meam usurpare incipio, diligenter eam admonui, quam sit me atque ipsa indignum, tibi ullas ab ipsa aut conquerendi aut suspicandi causas dari, cui plus obligata sit quam aut ego possim dicere, aut ipsa intelligere. Putabat se nihil aliud nisi incendisse te. ego dixi, si aliae nescirent, at ipsam non posse ignorare quam sint proni ad aegritudinem et desperationem amores id genus hominum qui, sanctissimo olim nomine, nunc prope ad convitium delapso, Poetae vocantur. Orphea quoque et Stellam² nunquam sine tristitia et suspicionibus amasse. Illa, tacta tam magnis nominibus, serio dolere quod ullum suum factum tibi displicuisset. quid plura? promisit se in Manmakeri³ et Comaniae⁴ subselliis futuram, atque adeo hodie Middelburgum transit, Luciam allocutura, ἀϰαδημιϰῶς: id enim paulo est melius, quam σϰεπτιϰῶς. Coepit iam ϰαταλαμβάνειν et tuae sententiae συγϰατατίϑεσϑαι. Heroum principi⁵ lusus nostros⁶ non displicuisse est quod gaudeam: atque eo praesertim nomine, quod eadem epigrammata vobis duobus probantur, quae ego quoque damnare vix sustineo. Male sit isti decoctori, qui me solutione pecuniae sibi debitae fraudavit, neque enim hominem vidi. visurum tamen spero, ne ille sic impune cum aere alieno meo se in fugam dederit. Plura non addo. visurus enim te sum, ut spero, ante abitum hinc meum, hoc est intra proximos octo dies. Veriae CIƆIƆCVIII. XVIII Aug.

Tui nominis studiosissimus
H. Grotius.

1 Het kasteel Westhoven op Walcheren.

2 De Romeinsche dichter L. Arruntius Stella, vriend van Martialis en Statius.

3 Adriaan de Manmaker, baljuw van Middelburg 1604-1611.

4 Johanna Coomans, dochter van den Middelburgschen burgemeester, in 1611 gehuwd met Johan van der Meersche, rentmeester-generaal van Zeeland.

5 Scaliger.

6 De Erotopaegnia, zie p. 126 n. 4.

Adres: Erentfeste hoochgeleerde wijse voorzyenige Daniel Heinsius Professeur ende bibliothecaris vande Universiteyt tot Leyden. Loont den bode.