Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

55. 1604 Nov. 20. Van P. Merula².

Paullus Merula Hugoni Grotio S. Dico.

Nihil mihi magis in votis atque optatis esse solet, amicissime Groti, quam ut ea, quae vel ab ingenio, vel ab opera mea in lucem emittenda, nemini displiceant; ea pracipue, quae ad statum publicum aliquo modo pertinere videntur: in quis repono, quae iamnunc apud vos sub praelo³. Certe quod ad stirpem inibi Nassauwiam, aegre mihi esse nec potest, nec debet Amplissimi Senatus consultum,

2 Hs. U.B. Leiden, cod. Pap. 2.

3 De ‘Placaten ende Ordonnancien op 't stuck vande Wildernissen’ den Haag. 1605. Merula heeft blijkens dezen brief daarin een stamboom der Nassau's, dien hij eerst afzonderlijk had zullen uitgeven, willen opnemen, maar dit is niet gebeurd. Zie verder S.P. Haak, Paullus Merula (1901) p. 129-131.

[p. 46]

eius, cui res Principis nostri domesticae cordi sunt et curae: meaque omnino pace fiet, ut eius editio in aliguod tempus quiescat. Ipse enim plura etiam novi huic Arbori exactius concinnandae, inque suos ramos fidelius dilatandae: quae curabo, ut primo quoque tempore habeam: quod Dominis velim significatum. Sic, spero, fiet, ut conlatis undique, praecipue ex Musaeo Cl. V. Kinschotii¹ melioris fidei fulcris haec Arbor solidius consistat, si non in vasto, quali nunc visitur, campo, saltem in vivario², quod nos paramus. Opus enim erit vere ad Principem pertinens; ἡρωιϰὸν ϰαὶ βασιλιϰὸν exercitium venationem appellat Pollux³. Miretur sane magnus ille Princeps, bene hactenus de nobis meritus, bene indies merens, miretur inquam, ut quidquid ad ipsius laudem, certatim conferamus. Non necesse interim, ut operae cursum sistant. Facile enim Arbor Genealogica, quae parabitur, seorsim sata, locum in vivario nostro accipiet: quod fortean fiet et in Duvenvordia⁴; qua de re acturus ego cum dynasta Warmontii⁵. Loco recepti per nautam Thomae voluminis id remitto, quod petieras. Errasse me, vel potius Amanuensem, quo in his talibus utor, significaram iam Typographo meo, tibi significandum. Boni pro tua humanitate consules. Quod restat, te rogo, ut, quod coepisti, oculos sagaces subinde in opus meum coniicias; ne quid, quod aliquem offendat, vulgetur. Miror nihil ab Impressore missum. Non, credo, Foetum de manibus deposuit, ob impedimentum, si ita appellandum sit, ipsi natum. Certe primis Foliis valde indigeo: quae, quin quidquid impressum, velim mihi primo quoque tempore transmitti, saltem die Martis. Nam in Mercurii vocatus sum in Arcem Warmontiam ad Collegium Saltuarium⁶, quod amicus mihi quaedam consuluit de Iurisdictione. Illud quaeso cura. Ego tunc per eundem nautam plus copiarum - artis impressoriae vocabulo utor-faciam habeat; quod nunc etiam paratur. Meursio nostro nondum scribo, quod exemplaria Historiae Angeli⁷ Nobilissimis et Amplissimis VV. DD. Advocato Barneveldio, cognato meo Milio⁸ aliisque offerenda, nondum sunt compacta. Vale amicissime Groti. Raptissime Lugd. Batav. XX Nov. CIƆIƆCIV.

1 Caspar van Kinschot, Raad en Tresorier-generaal van Prins Maurits.

2 Dierentuin, hier het p. 45 n. 3 genoemde boek over de jacht.

3 Pollux, Onom. praef, lib. V: Ἐπεὶ δὲ ϰυνηγεσίων σοι προσήϰει μέλλειν. ὅτι τοὐπιτήδευμα ἡρωιϰὸν ϰαὶ βασιλιϰὸν cet. In de opdracht van de ‘Placaten’ zegt Merula: Θήραν Pollux ad Commodum scribens Imperatorem ἐπιτήδευμα ἡρωιϰὸν ϰαὶ βασιλιϰὸν recte nuncupat.

4 Een stamboom dus van de Duvenvoordes.

5 Johan van Duvenvoorde, heer van Warmond, het Woud en Alkemade, de z.g. ‘admiraal van Warmond’, luitenant houtvester van Holland en Westfriesland; hij woonde op het huis te Warmond.

6 Bedoeld is het College van houtvester en meesterknapen van Holland (zie Verslagen van 's Rijks Oude Archieven 1924. p. 205).

7 Zie p. 47 n. 1.

8 Vermoedelijk Cornelis van der Myle; doch de familieverhouding is mij niet bekend.

Adres: Erntfeste discrete seer wijse voirsienige hooggheleerde heer Mijn heer Hugo de Groot Advocaet voir den hove van Hollant in den Haghe. Den Brengher sijn loon.