Adamus exul

Chorvs

Anapaestici Dimetri & Monometri.

QVisquis ab alto culmine rerum
Infrà se humili sede locatos.
Despicit audax, videat ne mox
Vrgente suam mole ruinam
Pondere sidat: gravior semper
Casus ab alto est. Leviùs contrà
Leviora cadunt. Sequitur major
Cura beatos, quò plus nactos
Plura timentes.
Qui modo magni civis Olympi
Aurea coeli templa tenebat

[p. 11]

 

Nunc occlusus tristíque specus

 

Conditus umbrâ poenâ nunquam

 

Pereunte perit, solóque Deo

 

Antè inferior, dum minor uno

 

Esse recusat, nunc suprà se

 

Omnia cernit.

 

Quanto praeceps cecidit lapsu

 

Qui priùs almâ luce coruscus,

 

Quiq́ue aetheriâ splendidus aurâ

 

Stabat in ortu! Talis Eoâ

 

Parte dieï fax Luciferi

 

Praevia Solis grata sereno

 

Lumine fulget, quae mutato

 

Nomine Jurgens dux tenebrarum,

 

Noctis &t atrae signifer exit

 

Hesperus idem.

 

Quid in exitium ruiture tuum

 

Rerum authori parere negas,

 

Cúmque obtigerit res quae potuit

 

Maxima, frustrà majora paras?

 

Hoc esse, quod est solus, qui te

 

Facit esse cupis. Pugnas illi

 

Cuî nihil obstat.

 

Extimus orbis complectentis

 

Caetera coeli, quem felices

 

Habitant turmae, celebrànsque suum

 

Sub mille Choris vox grata Deum,

 

Quem nec celeri turbìne versat

[p. 12]

 

Lex redeuntis certa diei,

 

Nec qui Lunae variat formas

 

Menstruus ordo, nec qui celeres

 

Tempestatum labente vices

 

Digerit anno, sed perpetuît

 

Tenet immotum statione quies,

 

Propé tunc visus nutare loco est,

 

Dum male Sathan movet aetherias

 

Transfuga sedes, bellúmque ciet.

 

Sensit turbas Sphaera rebelles,

 

Totusq́ue nefas horruit aether,

 

Geminìque Poli tremuêre malis,

 

Nec benè firmus substitit axis,

 

Et Naturae facie versâ

 

Metuit tingi Cynosura salo,

 

Metuêre graves Ara aquilones,

 

Helicéque Notos.

 

Ipse inciperet mox AEgoceros

 

Laxare diem, Cancérque breves

 

Ducere noctes, Sólque in tenebras

 

Capiens regnum tradere lucis

 

Iura sorori, nisi magna Dei

 

Iussa capessens sumpserat audax

 

Arma Michaël. Ille rebelles

 

Domuit turmas: Ille tenaci

 

Compede vinctas jussit superis

 

Migrare locis, & praecipites

 

In Tartareas depulit umbras.

[p. 13]

 

Illius armis prostrata jacet

 

Furiosa cohors, quae poenarun

 

Monet exemplo potiora sequi.

 

Eheu satis est. Haec mala finem

 

Dent criminibus, dent supplicijs,

 

Nec quem in bivio dubium versat

 

Vitij labes, haerensq́ue pio

 

Pectore virtus deflectat homo

 

Trepidum recto de calle gradam,

 

Possit ut illo fata progenies

 

Tandem coeli vacuum exilio

 

Supplere locum.