De bron van het Volksboek van de vier Heemskinderen is, wat betreft het gedeelte der eerste twee fragmenten van den Renout van Montalbaen, nagenoeg of geheel gelijk aan het handschrift dezer fragmenten.
Ten opzichte van de overige fragmenten van den Renout moet rekening gehouden worden met de mogelijkheid, dat het Volksboek ontleend is aan een andere, afwijkende bron.
II.
M. Loke schrijft het Volksboek van de vier Heemskinderen (uitg. Matthes) te veel ‘fouten’ toe.
M. Loke: Les versions Néerlandais de Renaud de Montauban. Toulouse, 1906. pag. 43 vlg.
III.
Het Duitsche Volksboek der Heemskinderen staat minder dicht bij het Nederlandsche origineel dan Dr. F. Pfaff betoogt.
Dr. F. Pfaff: Reinolt von Montelban oder die Heimonskinder. Tübingen, 1885. Untersuchungen, 560-567.
IV.
In tegenstelling met den Renout van Montalbaen bevat het Volksboek een juiste lezing op blz. 148 (uitgave Overdiep): haer ioncste kint namse bijder hant (Renout: vs. 961 Haer outste kint heeft si genomen // Bi der hant).
V.
De critiek van Te Winkel op Vondels ‘Leeuwendalers’ is ongegrond.
Te Winkel: Ontwikkelingsgang, Republiek der Vereenigde Nederlanden, blz. 155.
[pagina 2]
[p. 2]
VI.
De versregels 896 en 897 in ‘Van Sente Brandane’ moeten, ten behoeve van een logisch zinsverband, van plaats verwisseld worden.
895
‘Hevet mijn monc yet mesdaen,
896
Dies wiltene wederbringhen,
897
Ic wilne altoes verdinghen.’
E.
Bonebakker: Van Sente Brandane, Amsterdam, 1894.
VII.
Ten onrechte vermeldt het Middelnederlandsch Woordenboek een uitsluitend overgankelijk gebruik van het werkwoord ‘ontderven’.
VIII.
Franck's etymologisch Woordenboek geeft zich geen rekenschap van de ‘dd’ van ‘sidderen’.
IX.
Het is bezwaarlijk een gesproken Algemeen Beschaafd als norm aan te nemen.
X.
Het taal- en stijlonderwijs op de Middelbare school moet een eenheid vormen en berusten op grammaticale basis.
XI.
De wijze, waarop Fruin den invloed der vroedschap te Amsterdam op de keuze van burgemeesteren voorstelt, is onjuist.
R. Fruin: Verspreide Geschriften IV, blz. 311.
XII.
Dr. Gorris verwaarloost ten onrechte in zijn artikel over de vermeende vrijmaking der lijfeigenen door den paus om wille van den kruistocht de mogelijkheid van den invloed der ‘historische Katastrophen-theorie’.
Auteursrecht onbekend