Excuse aen mijn Vriendt.
'k BEken dat ick te vry u achtbaerheyt geschelt,, heb,
En dat ick u gedult tot brekens toe gequelt,, heb,
Het moeyt my dat ick u daer door soo seer ontstelt,, heb;
'k Versoeck vergiffenis, die 'k liever als veel gelt,, heb,
En weet dat ick de tijdt en uren voort getelt,, heb
Toen ghy quaet van my ginght: denck dat ick wat gelelt,, heb,
En u uyt enck'le gunst en liefde yets vermelt,, heb,
Dat ghy soo qualijck neemt. Weet ghy wat ick gespelt,, heb?
Dat ick, als ghy my siet, uw' gunst weêr in 't gewelt,, heb,
Maer soo ick, door mijn tongh, uw liefde gantsch gevelt,, heb,
Ey straf my als ghy my, of ick u, in de Belt,, heb,
Misschien of ick dan meê het hert eens vromen Helt,, heb;
Nu heb ick strafs genoegh, d'wijl 'k selfs my selfs beknelt,, heb.
|
|