Het nieuwe Hoornse speel-werck



[pagina 383]
Tweede Antwoordt. DOor 't kennen van uw' schult hebt ghy my meer geschonken Als ick u geven kan. 'k Bekenn' ick was te rap Tot toornigheyt geneyght: soo licht'lijck raeckt men schrap Tot yets dat niet en deught. Mijn' gramschap was gesonken Soo haest ick u maer sagh: Noch meer toen 'k had gedronken U soet, suur, bitter Vers: waer in uw herte-sap Sijn werckingh had gedaen; soo doet uw Vryerschap, Die mijn genegentheyt, en Dochters, kunt ontvonken Tot liefde. Heb ick u gehoont door mijn gedicht, 'k Verspeck vergiffenis; gy had yets aengericht Dat ick soo niet verstont. Maer om dat toorn en zeden Niet t' samen kunnen gaen; ('t zijn Doornen in een Landt Dat anders Vruchten draegt) soo houd ick d' oude trant En wied de toorne uyt, en keer my tot de reden. P.Y. van der Hof.