|
| |
| |
| |
Helde-dichten.
| |
| |
De Britse nederlaegh, Op den Teems,
Anno 1667. den 20, 21, 22, 23, en 24. Juny.
DE bitse Britse Vorst, door Zee-strijdt afgemat,
Of door 't verdelgen van sijn Koninglijcke Stadt'
Gaf nu, by groot gebreck van sijn gewone Schat'
Terwijl de Satan van de vry-gevochten Staet
(Die noyt uyt roovens lust, uyt moedwil, of uyt haet,
Een ander overviel, met list of oorloghs-daedt)
Daer gaet de strijtb're Leeuw, die noyt in oorlogh sliep,
Met Wapen-tuygh belaên, weêr Zeewaert in, en liep
Na 's Vyandts Kust, tot hy omtrent by Koninghsdiep
Dit joegh langs d' Oever van dat Roof-nest sulken schrick
En bangigheyt, dat 't scheen of in een oogenblick
Een tal van zielen, met geley van sucht en snick,
Dees' tijdingh quam wel haest tot Withal, voor de Vorst,
Die sonder daedt, in naem alleen, de Rijcks-sorgh torst,
| |
| |
En baerde sulcken schrick door 't Hof, in yders borst,
Terstont na buyten gaen, en nemen nauwe acht
Omtrent de Zee-kant, of de Staetsche Water; macht,
Die meer haer eygen eer als 's Vyants schaê betracht,
Men vondt het alles wel, de saeck scheen buyten noodt;
Sy keerden weêr te rugh, en lieten Neêrlantds Vloot,
By haer soo min geacht, met Sloep, Galjoot en Boot
Daer meê wond d' Heer van Gent, door last, sijn Anckers op,
En port sijn Heiden aen, die alle 't Zeyl in top
Doen setten, en gaen soo, door 't ruymst bevonden sop,
Hier krijght het spel sijn gangh; de Trommels slaen allarm;
't Geschut blaest vyer en vlam: den Brit roept in 't geswarm
Van schroot en kogels, hulp: maer siet noch schilt noch scharm
Men wint haer Stranden af, en neemt de Forten in;
Men scheurt des Koninghs Vlagh, en stelt, na eygen sin,
De Staetse weêr in plaets: met bralt met rijck gewin
Men bergt het beste goedt, en 't ander steeckt men aen;
Men doet wat Konings is in't kort door't vyer vergaen:
Maer 't Borgers werdt verschoont, en haer wordt niet misdaen
Aen 't een noch 't ander.
Men gaet al voort, en soekt de Zee-kastelen, daer
Den Brit de toegangh sluyt, met Schip en Raecks, om haer
| |
| |
Te hoeden voor 't gewelt, en onverwacht gevaer
Maer d' Opper-Koningh, wiens gesagh en heerschappy
Uyt eeuwigheyt bestaet, maeckt nu dat Battery,
Noch Schans, noch tegenweer de Britse dwinglandy
Den Batavier toont weêr op nieuw sijn stalen moet,
Hy valt sijn Vyandt aen, en zeylt, gelijck verwoet,
Op d' Ys'ren kettingh, dat hy stucken springht, en moet
Daer steeckt men Schip by Schip, door Branders, aen de brandt;
Gins vlieght 'er een om hoogh: en and're, die vermant
Zijn, worden wech-gehaelt, om voort na Nederlandt,
Soo woedt men voort, en soeckt de leste van 't getal,
Dat wel gelukt, in spijt van Landt- en Water-wal;
In 't kort, men sagh die Bay wel haest ontbloot van al
Dus gingh de Zee-Leeuw nu, met buyt en zegen-prael
Voorsien, den Teems weêr as: d' Eylanders droef van tael
Beklagen haer verlies, en roepen altemael,
O Karel! dit 's uw loon, en wel-verdiende straf,
Die ons den Hemel voor uw Haven-schenden gaf:
Ey vliedt voortaen, 't is tijdt, van sulcke gruw'len af,
|
|
Auteursrechtvrij