Het nieuwe Hoornse speel-werck

[p. 234]

Maeghden-lof.

Stemme: Schoonste Nymphje, &c.

LAet de groote Amstel-Stadt

Vry de schat

Van sijn Banck en Koop-luy noemen,

And're Steên oock elck het haer,
Om aldaer
Trots en moedigh op te roemen.

'k Heb voor Hooren beter stof,

Om haer lof
Boven and're op te setten,
Dat 's het Maeghden-rot, wiens naem
Men de faem
Door de werelt hoort Trompetten.

Maer ick hoor de bitse nijdt

Mijn van spijt
Dese reden tegen voeren,
Is uw' Stadt soo Maeghden-rijck?
Haer 's gelijck
Hoor nochtans u mondt te snoeren.

't Is wel waer, ô nijdt, men sal

In getal
Haer 's gelijck wel konnen vinden:
Maer in gaven soo voltoyt
Sal men noyt
't Voortgaen van haer lof inbinden.

Schoonheyt blinckt hier als een Krans

Rijck van glans,
Kracht en vlijt werdt ingespannenen,
Tot de deught haer zetel vest,

[p. 235]

 

En de Pest

 

Van onkuysheyt werdt verbannen.

 

Kuysche zeden, heusch gelaet,

 

Soete praet,

 

Wijsheyt, kunst, en vrome daden,

 

Vroolijckheyt in deught en eer,

 

En noch meer,

 

Kroonen haer met Myrthe-bladen.

 

Als sy maer eens zijn vergaert,

 

Na haer aert,

 

't Schijnt een Paradijs te wesen,

 

Dat met Aerdtsche saligheyt

 

Is bezaeyt,

 

Daer men vreught by vreught kan lesen.

 

Och! ick voel mijn pen te licht,

 

Om mijn plicht

 

Hier na waerde te bewijsen:

 

Maer, ô Maeghden soet geslacht,

 

Ick verwacht

 

Meerder kracht om u te prijsen.

 

 

 

Even als de Tintel-vieren

 

't Blauwe Hemel-dack verçieren

 

Soo verçiert dit Maeghden-tal,

 

Rijck van deughden, 't Hoorens dal.