Het nieuwe Hoornse speel-werck

Bruylofts na-vreugt.

Stemme: Hey, sa, wat een groot genucht.

WAt is by ons de Bruylofts-vreught

Een aengename saeck!

Een saeck die 't hert en ziel verheught,

Wanneer men maer de smaeck
Daer van na wil en wensch geniet,
Gelyck by ons nu is geschiet
Op 't Feest dat meest voorby nu zy.
Op 't Feest dat meest voorby.

't Beginnen was ons altemael

Seer lief en aengenaem,
Wy woonde in een Bruylofts-zael
Voorzien, gelyck een Kraem,
Van alles wat ons noodigh was,
Het gingh hoe 't gingh 't was altydt pas:
Men songh en sprongh van vreught verheught,
Men songh en sprongh van vreught.

Dit duerde dan soo kort en langh

Als ons de tydt begaf,
De vreught gingh met de tydt haer gangh,
En scheyde van ons af:

[p. 216]

 

Maer siet, men liet noch yet te goet,

 

Waer door ons heden weêr ontmoet

 

't Playsier dat hier in 't Woudt onthoudt.

 

't Playsier dat hier onthoudt.

4

Dus sit men dan in 't Klaver-groen,

 

En Tafelt op een Banck,

 

Soo kan de mondt haer lust voldoen

 

In keur van Spys en Dranck,

 

Terwyl de ziel wat anders smaeckt,

 

En 't hert sich ongemeen vermaeckt,

 

Met yet dat niet verveelt, maer streelt.

 

Met yet dat niet verveelt.

5

Het Leeuwerickje styght in top,

 

Alwaer het lustigh queelt,

 

Het maekt een Orgel van zyn krop,

 

Daer 't ons het oor meê streelt,

 

Dit port dan onse zangh-lust aen,

 

Om haer met Deuntjes na te gaen;

 

Men speelt en queelt dan meê in vreê.

 

Men speelt en queelt dan meê.

6

Het Tortel-duyfje kort, en haeckt

 

Na zyn beminde Ga,

 

Dat onse tochten gaende maeckt,

 

Men vollegh haer dan na;

 

Kom Vrienden, kom, ick ben belust,

 

Sie daer, soo eens in 't rondt gekust,

 

O bloedt! dat 's soet! noch wat van dat!

 

O bloedt! hoe soet smaeckt dat!

7

Wie wenschte nu, in plaets van dit

 

Dat hy uyt spelen voer

 

Met Rey- of Vaer-tuygh, daer men Bit,

 

En Dissel-boom, en Roer

 

Voor al wel nauw besorgen moet,

 

Uyt vrees van ramp of tegenspoet?

 

Ick meen niet een van al 't getal.

 

Ick meen niet een van all'.

[p. 217]

8

Want niemant voelt hem nu beswaert

 

Met yet dat vreught verslint,

 

Men vreest hier voor geen hollent Paerdt,

 

Voor Hagel-buy of Windt,

 

Men past op Roer noch Dissel-boom,

 

En 't gaet noch al voor windt en stroom.

 

Hoe kan m' in beter schyn dan zyn!

 

Hoe kan 't dan beter zyn!

9

Soo eyndight dan ons Bruylofts-tydt

 

In weelde-ryck vermaeck.

 

Soo is men voor en na verblydt.

 

O aengename saeck!

 

O dagh! ô langh-gewenschte dagh!

 

Ick woud' dat men 't begin eerst sagh

 

Van u, die nu na 't endt toe rendt.

 

Van u, die nu haest endt.