Het nieuwe Hoornse speel-werck

[p. 63]

Op het opbouwen van het vervallen School tot Grosthuysen.

DEr Sodomiten straf was waerlijck na-gebleven,

Indien men binnen haer thien zielen had getelt,

Bereydt om na de wet van onsen Godt te leven:

Maer laes! men vondts'er niet, sy zijn door 't vyer gevelt.
't Is buyten twijffel of de sorgh der Magistraten

Was buyten't spoor geholt: Waer door de teere Jeugt

Den Teugel al te ruym, tot wulpsheyt, wierd gelaten.

Door't missen van de tucht, soo mist men oock de deugt.
Dit mag men (Godt zy lof) van onse Landt niet seggen;

Daer Kerck-en School-ampt zijn de steunsels van den Staet:

Men kan voor 't Vaderlandt geen vaster gronden leggen,

Als dat men van der Jeugt den weg des Hemels gaet.

Een Vat van hout of steen, kan langh de geur behouden

Van 't nat dat aldereerst daer in wordt uytgestort;

Soo oock, de School-deught, die men in sijn jonckheyt bouwden,

Den mensch, in d' ouderdom niet licht ontrocken wort.

't Is dan een noodigh werck de scholen, die vervallen,

Weêr op te bouwen, als hier lof'lijck is gebeurt,

Grosthuysens wijse Raed, die toont hier voor ons allen,

Dat sy de tucht en deugt der Jeugt heel noodigh keurt.

Soo moet dan 't nieuwe School des Meesters oude Jaren

Vertroosten: dat hy dit noch by sijn leven siet:

Dat d' Achb're Magistraet soeckt vlytigh te bewaren

Een goedt, daer by het goedt des werelts is als niet.

[p. 64]

 

Soo moet dan 't nieuwe School een nieuwe lust en yver

 

Ontsteecken in de Jeught, op dat de Kercke Godts

 

Toeneme in getal, en wordt' allenskens stijver,

 

En staende blijven magh gelijck een stercke Rots.

 

 

 

P.Y. van der Hof.