De lofzangen Israels, waar onder de Heere woont, zynde eenige geestelijke liederen (deel 1)
(1752)–Jacob Groenewegen–
AuteursrechtvrijStem: Doet land in dertelhede.4de Lied1.
O Iezus vol genade,
Vol algenoegzaamheid,
O zee om in te bade,
Mijn heyl in eeuwigheid,
Tot wien zoud’ ik my wende,
My wende // my wende,
’t Is rondom vol elende,
By u is zaligheid.
2.
Ik zit in reurig duyster,
Mijn ziel is zonder ligt,
Als gy u glans en luyster,
Neemt weg uyt mijn gezigt;
Dan staat mijn ziel verleegen,
Verleegen // verleegen,
Ik mis de regte weegen,
O Iezus onderrigt.
| |
[pagina 11]
| |
3.
En leert mijn ziele spoede,
De weg na ’t zalig hoog,
En zonder mat of moede,
Met heete en met oog,
My steeds na bove wende,
My wende // my wende,
’t Is rondom vol elende,
Ag dat gy nederboog:
4.
En met u geestes stralen,
Kwam schynen in my hert,
Om my te ryg te haalen,
Wanneer ik zie verwert:
Waar heen zou ik my wende,
My wende // my wende,
’t Is rondom vol elende,
En niet dan ziele smert.
5.
O wilt niet van my scheyden,
Kom Iezus vat mijn hant,
Laat my u geest geleyden,
In ’t zalig effen land:
Waar heen zou ik my wende,
My wende // my wende,
’t Is rondom vol elende,
En smeer aan alle kant.
6.
O Iezus weest mijn borge,
Mijn zonde veel en groot,
Die make my veel zorge,
Sy werke my de dood:
| |
[pagina 12]
| |
Waar heen zou ik my wende,
My wende // my wende,
’t Is rondom vol elende,
Vol droefheid angst en nood.
7.
In my en zijn geen kragte,
Mijn Iezus o mijn Heer,
Ik kan geen een gedagte,
Formeren tot u eer:
Waar heen zou ik my wende,
My wende // my wende,
Ik heb niet als elende
O Koning my regeer.
8.
En kom ik neer te kniele,
Door u om al mijn noot,
Te klage, o mijn ziele,
Is dikwerf dor en dood:
Sog waar zou ik my wende,
My wende // my wende,
Ik heb niet als elende,
En klagen in uw schoot.
9.
Zal ik my gaan begeven,
Te spreeke van u naam,
’k Heb dikwerd geest nog leeven,
Mijn hert is niet bekwaam:
Dog waar zal ik my wende,
My wende // my wende,
Ik heb niet als elende,
Ia al elend te zaam.
| |
[pagina 13]
| |
10.
’k Hoor somtijds ernstig preken,
U knegten op den stoel,
Maar ’t hert en wil niet breken,
’k Heb dikwerf geen gevoel:
Daarom moet ik my wende,
My wende // my wende,
Tot u met mijn elende,
Al was ’t dan nog zoo koel.
11.
Ik weet gy zijt genadig,
Volzalig en genoeg,
Door die die u gestadig,
Zoekt hertelijk en vroeg:
Daarom zal ik my wende,
My wende // my wende,
Tot u met mijn elende,
Soo lang ik heb genoeg.
12.
En dat zal my aankleeven,
En ik niet rake kwijt,
Tot dat ik na dit leeven,
In zalige heerlijkheid,
Volmaakt u zal aanschouwen,
Aanschouwen // aanschouwen,
Bevrijt van smert en rouwen,
Sijt welkom eeuwigheid.
|
|