Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols

1064. J. Greshoff aan Uitgeverij A.A.M. Stols (J.-P. Barth), 1 maart 1956¹

Donderdag

Allerbeste Janpeter,

Zoojuist ontvang ik een brief van Goris, waar ik je niet onkundig van wil laten.²

‘Ik heb aan Barth geschreven - een nuttelooze onderneming natuurlijk - dat ik graag enkele schrijvers wou ontmoeten.’ ‘Heb nog géén antwoord!’

Hij zend mij ook het lijstje van zijn invités.³ Wat Annie Schmidt daarop doet begrijp ik niet.⁴ Maar dat is zìjn zaak! Hoe dit ook zij: schrijf hem p.o. en desnoods een voorloopig bericht.

Ik geniet met handen en voeten van de dooi!

Ons verblijf alhier spoedt zich ten einde.

Ik hunker naar wat Italiaansche warmte!

Is er niets nieuws?

Is ‘Er gebeurt nooit iets’ al uit?? Krijg ik een ex, goed verpakt naar hier?

Geen Lampo in 1956?⁵

Ik heb de nieuwe Goris hier: ‘Ter wille van Leentje’. Hij werkt nu aan de groote, niet autobiografische roman, die hij even onderbroken had.⁶

Hoe is die zaak met Joh.v.d. Woude afgeloopen?⁷

Komt het nieuwe boek van Spoor in 1956.⁸

Hoe staat het thuis met de gezondheden, mede in verband met de koepokstof?

Weet je J.P., ik wou één week niet lezen, niet schrijven, alleen maar in de zon zitten!

1 Geschreven op een vouwblad.

2 Op 26 februari had Marnix Gijsen aan Greshoff onder meer geschreven: ‘Ik heb aan Barth geschreven - een nutteloze onderneming natuurlijk - dat ik graag enkele schrijvers wou ontmoeten in april: Dubois, Adriaan[van der Veen], van Maanen, Kossman[sic], Annie Schmidt, Lenhardt[sic] en Voeten. Het beste lijkt me ze te inviteren in Den Haag. Vroeg aan Barth of men die mensen zonder gevaar voor doodslag kon samenbrengen. Heb nog geen antwoord. Indien ik er meer vraag word het bepaald ongezellig en dat wou ik vermijden[.] Het zou gebeuren op 14 april in Royale en Ida Simons zou de gastvrouw zijn.’

3 Een nadere opgave van Marnix Gijsen met de voor het hem aangeboden diner op 14 april in Restaurant Royal uit te nodigen personen is niet bewaard gebleven.

4 Anna Maria Geertruida Schmidt (geb. 1911) was vanaf februari verbonden aan Het Parool. Zij had op dit moment al grote faam als schrijfster van kinderboeken en versjes.

5 Van Hubert Lampo zou pas in 1957 bij Uitgeverij Ontwikkeling in Antwerpen de roman Toen Herakles spitte en Kirke spon. Zijnde het verhaal van Charles-Joseph De Grave en zijn ‘République des Champs Elysées’ verschijnen.
Bij Uitgeverij A.A.M. Stols zou Lampo niets meer publiceren.

6 Op 26 februari had Gijsen aan Greshoff onder meer geschreven: ‘Het ms is eindelijk klaar gekomen en ik heb de hele zondag besteed aan het herlezen. Ik zend het je hierbij[,] al wou ik nog wel [+verbeteren?] en hier en daar wat inkorten. De titel is voorlopig. Mocht ik [T.S.] Eliot en Dylan Thomas parodieeren, ik zou zetten: Portrait of the artist as a young imbecile. Ik weet dat het een lastig boek om te lezen is maar intellectueel en moreel is het ernstig gemeend en in dezelfde mate als mijn andere geschriften natuurlijk auto-biographisch. Ik heb in die periode heel wat geleerd en op een harde manier. De vier hoofdpersonages zijn haast photographisch weergegeven. Maar ik moet niet pleiten, je zult het zelf al te gemakkelijk zien. Ik verlang zeer naar je indruk. Dat weet je. Nu dit boek achter den rug is zal ik het nieuwe weer aanpakken dat ditmaal niet autobiographisch zal zijn [...].’ In een post-scriptum bij deze brief schrijft Gijsen: ‘Twee andere titels Proefvlucht, Icarus’.
De laatste roman die Gijsen had afgesloten was Ter wille van Leentje geweest, dat de datering 22 februari 1955 draagt. Als eerste publiceerde Gijsen vervolgens in 1958 bij Stols de novellenbundel Mijn vriend, de moordenaar, waarin verhalen uit 1956 en 1957 werden opgenomen. De eerstvolgende roman zou Lucinda en de lotoseter worden, die in 1959 bij Stols zou verschijnen, en die de datering november 1958 draagt. Gezien de omschrijving die Gijsen in zijn brief aan Greshoff van de inhoud geeft, zou het mogelijk zijn dat hij op Lucinda en de lotoseter doelde. (Zie ook br.1065 n.1.)
Met de niet-autobiografische roman doelde Gijsen wellicht op Zevenster.

7 Zie br.1060 n.3.

8 Victor Spoor zou in 1961 resp. 1962 de novellen De tafel van twee resp. De vogels bij De Tijdstroom in Lochem publiceren. Zijn eerstvolgende omvangrijker publikatie was Amere dat in 1964 bij uitgeverij Contact in Amsterdam verscheen.
Bij Uitgeverij A.A.M. Stols zou geen publikatie meer van hem verschijnen.

[p. 260]

Veel liefs van huis tot huis, van leen- tot huurhuis,

steeds geheel je

Greshoff

1 Maart 1956

7 rue Méchain Paris 14^e