Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols

1046. J. en A. Greshoff aan A.A.M. Stols, 2 november 1955

2 Nov 1955

Beste Sander,

Per luchtpost zend ik je de Spectrum Gezelle.¹ Dit is mijn ideaal voor de Verz Ged., alleen met een fraaier teekening (typografisch) op het kaft. Het formaat is zoo òngeveer gelijk aan de kleine Bloem, het formaat dat je ook voor mij bestemd heb[+t]. Het onze is iets grooter geloof ik. In deze uitgave bevindt zich (vooral ten bate van jeugdige lezers) een korte zakelijke inleiding. Zou je daar wat mij betreft ook voor zijn. - In dat geval is PHDubois de eenig aangewezen man. Voor de kleine stukjes op blz 2 van het kaft en op blz. 4 van het kaft (de achterzijde in het boek) zorg ikzelf.² - Ik zie dat je president hier is.³ Waarom

1 Guido Gezelle, Gedichten. (Zie ook br.1040 n.2.)

2 De stofomslag van de zevende druk van Greshoffs Verzamelde gedichten draagt op de voorflap de tekst: ‘J. Greshoff kan de eer voor zich opeisen sinds meer dan een kwarteeuw een van de meest omstreden figuren te zijn in de Nederlandse letteren. Dit wijst op een strijdbaar en onvermoeid fel reagerend temperament. In één opzicht is hij echter niet omstreden en is de waardering unaniem en die waardering geldt zijn dichterschap. Geen dichter is, als Greshoff, in de werkelijke zin van het woord “populair”, dat wil zeggen niet slechts veel gelezen, maar ook bemind. Terecht. Want als dichter neemt hij in onze letteren een volkomen afzonderlijke plaats in. Alle facetten van zijn wisselende persoonlijkheid komen hier tot gelding. Als elegisch, bijna plechtstatig dichter begonnen, geheel in overeenstemming met de toon en de sfeer van zijn generatie, is al heel spoedig in overeenstemming met het adagium van Nicolaas Beets: “Geen orgeltoon,/Maar Uw persoon!”, de eigen toon doorgebroken. Daarom is de poëzie van Greshoff afwisselend sentimenteel, ironisch, teder, cynisch, romantisch, lyrisch en nuchter. Het is een grote verdienste van deze verzen, dat zij zich onderscheiden door het gebruik van een “gewone” taal die, zoals S. Vestdijk het in de inleiding bij de “Verzamelde Gedichten” in 1936 heeft geschreven, nergens banaal of belachelijk wordt of zichzelf als poëzie verloochent. Door deze menselijke directheid hebben zijn gedichten sedert tientallen jaren een vast en zich steeds vernieuwende kring van lezers gevonden onder een zeer uiteenlopend publiek, dat verschillende herdrukken heeft mogelijk gemaakt. Deze nieuwe druk werd uitgebreid met de verzen geschreven in de jaren 1948 tot en met 1955.’
Uit Barths brief van 12 april 1956 (br.1070) aan Greshoff zou kunnen worden opgemaakt dat hij verantwoordelijk voor deze tekst was.

3 Er is niet achterhaald wanneer Carlos Castillo Armas een bezoek aan New York bracht.

[p. 240]

ben je niet even als aide de camp voor cultureele zaken en tafelmanieren met hem medegereisd?

Ik kan mij niet ontveinzen dat een min of meer omstandig bericht van uw van godgegeven gade of uzelf mijn hart zoude verwarmen.

Van hier valt bitter weinig te vermelden. Lichte arbeid, afgewisseld met windowshopping en zoo nu en dan cultureele bijwerking. Wij hoorden tot onze groote voldoening de Am chansonnier Burl Ives, die wij tot dan slechts door middel van de gramofoon bewonderden.⁴ Ries is veel beter. Zit veel op. Bert blijft moe en mismoedig. Hij heeft dit jaar geen vacantie gehad en ging gebukt onder de te groote hitte, die hem bepaald aantastte. Ik ontwerp tal van uitstapjes om zijn geest te verzetten, doch hij is niet in beweging te krijgen.

Van de Curacaosche lieden krijg ik geestdriftige telegrammen, maar niet zwart op wit wat zij van mij verlangen, noch hoe zij het alles geldelijk regelen De zaak duurt nu van Nov 1954. En nog steeds heb ik haring noch kuit Aty heeft er tòch al geen zin in. Ik wacht nu tot Zaterdag a.s. en zeg de boel dan af.⁵ Ik moet dat n.l. doen anders kan ik geen plaats op de Westerdam begin Jan krijgen!

Wonderlijkewijze is mijn opgewektheid en levenslust en werklust, in Parijs 100, in Aulla 120, hier nauwelijks 60. Ik doe wat ik doen moet maar ook niet meer. En werkelijk niet vanwege veel uitgaan of zoo

Hebben jullie nog eenig nieuws omtrent jullie Mexikaansche toekomst?

De mooiste precolombiaansche figuren die ik ooit zag (in het mus[eum] te Philadelphia) komen uit Panama. Heel klein en van goud. Het Guatemala rigoureusement niks dan weefwerk???

Behalve Nini schrijft niemand ons.

Dit is verdrietig.

Heel veel liefs van hotel tot hotel Of hebben jullie een huis

Steeds geheel je

A.&J.

4 De Amerikaanse folk-zanger en gitarist Burl Icle Ivanhoe Ives (geb. 1909).

5 Zie br.1025 n.12, en voorts br.1030, 1033, 1041 en 1044.